Адпачываючы ў Егіпце, мы не маглі не пабываць у Ерусаліме. Я ахвяравала паездкай на піраміды, абы толькі ўбачыць гэты Святы горад. Паездка выдалася, вядома, вымотвае і цяжкай. З'ехалі мы з гатэля ў 1 ночы, а вярнуліся ў 2 ночы праз суткі. Адразу скажу, што ўзялі экскурсію ў нашага гіда, а потым расчараваліся, так як у аўтобусе ехала зборная салянка з людзей, аказалася, што мы пераплацілі у 2 разы. Мы ехалі ў адным аўтобусе да мяжы, потым нас высадзілі, мы прайшлі мяжу і селі ўжо ў іншы аўтобус з іншым кіроўцам. А гіда мы падабралі недалёка ад Мёртвага мора і там жа потым і высадзілі.
Мёртвае мора адразу не ўражвае, на малюнках прыгажэй, але потым не хочацца пакідаць яго. Вада ў ім цёплая, нават гарачая, адчуванне, што ідзеш па Кісель, а на дне вялікі пласт солі замест глею. Трэба акуратна плёскацца ў вадзе, імкнучыся, каб вада не патрапіла ў вочы і рот, будзе печ. У вадзе не рэкамендуюць знаходзіцца больш за 10 хвілін і абавязкова змываць соль. Мы паслухаліся, выйшлі і намазаліся брудам, а потым яшчэ раз паплаваць у моры. Адчуванні цяжка перадаць, гэта трэба толькі паспрабаваць, каб адчуць усю красу купання там. Скура пасля гэтых працэдур яшчэ доўга заставалася гладкай і пяшчотнай, у мяне ніколі не было такой скуры, як тады.
Далей нас чакала аглядная экскурсія па Ерусаліме, з заездам да Сцяны Плачу і уздымам на Галгофу.
Мы бачылі крыж, на якім пакаралі смерцю Ісуса, заходзілі ў грабніцы Багародзіцы.
Гэтыя Святыя месцы кожнаму, напэўна, трэба наведаць хоць бы раз у жыцці. Але хвалюе, што паўсюль шмат вайскоўцаў, Віфлеем знаходзіцца на тэрыторыі іншай краіны, а там наогул галеча, у людзей няма працы. Да нашага аўтобуса падыходзілі людзі, прапаноўваючы нешта купіць, і мне асабліва шкада стала аднаго мужчыну, які прадаваў сумкі ручной працы з малюнкамі Віфляема, відаць было, што ён прадае іх ад безвыходнасці, таму што, напэўна, трэба карміць сям'ю, але ў яго быў нейкі прыніжаны выгляд. Здзівіла адрозненне ў менталітэце Егіпта і Ізраіля. У Егіпце нідзе не відаць працуючых жанчын, яны сядзяць дома, а мужчыны зарабляюць грошы. У Ізраілі, наадварот, мужчыны моляцца, а жанчыны зарабляюць грошы. Шмат, дарэчы, бачылі дзяўчат у ваеннай форме з аўтаматамі. У іх дзяўчыны служаць у арміі.
Спыняліся каля поля з якая расце трускаўкай. Дык вось, у іх няма чарназёму, адны баксіты, якія выглядаюць, як чырвоная гліна. А яшчэ ў Ізраілі цяжка з прэснай вадой, яна вельмі дарагая, таму на палях ўсюды пракладзены кропельным паліў. Але, нягледзячы на гэта, вялікі пляц краіны занятая сельскай гаспадаркай, і яны яшчэ прымудраюцца нават экспартаваць сваю прадукцыю.