У Хургадзе я не была гадоў дзесяць і сказаць, што за гэты час курорт разросся і акультурыць - значыць не сказаць нічога. У першую чаргу я была ўзрушаная колькасцю шыльд і назваў на рускай мове.
Гандляры і таксісты таксама з поспехам авалодалі нашай прамовай, але, на жаль, ненарматыўная лексіка пераважае. Тут ужо нічога не зробіш, бо мы самі вучым іх гэтым словам і выразамі.
На вуліцах стала прыкметна чысцей, але калі Вам няма з чым параўноўваць, то бруд ўсё ж будзе раздражняць. А вось у плане забаў, гэты егіпецкі курорт стаў больш прывабным. Дыскатэкі, бары, кавярынькі і ў большасці з іх меню на рускай мове.
Моцна раздражняе дакучлівасць прадаўцоў і зазывал. Нават седзячы ў адкрытым кафэ за столікам, Вы не абароненыя ад пастаянных заляцанне, а ўжо пра пляж і казаць не прыходзіцца. Гэтыя прапановы масажу, пілінга, катання на вярблюдах, экскурсій не даюць расслабіцца і атрымаць асалоду ад адпачынкам. Прычым чапляўся нават не спыняе грубы адмову. У рэшце рэшт, я проста не здымала навушнікі плэера калі да мяне падыходзіў чарговы зазывала і гэта ратавала мяне ад бясконцых размоваў.
У цэлым Хургада парадавала сваім прагрэсам у плане разнастайнасці адпачынку. Вось толькі наведваць усе дыскатэкі трэба самастойна, так як гатэльны гіды занадта вялікую накрутку робяць за квіткі.
У плане бяспекі курорт на вышыні. Калі вочкі нікому не будаваць і апранацца для выхаду ў горад адпаведна, то ніякіх асаблівых замахаў не будзе. Мясцовыя ўжо даўно прызвычаіліся да белых турысткам і не занадта актыўныя, калі не даваць ім нагоды.