Хто мае амаль круглую форму Гран-Канары мае ўсяго 50 км. у дыяметры. Але разнастайных пейзажаў і палітраў фарбаў, перападаў вышынь і кліматычных зон тут хапае. Не выпадкова бо гэты востраў называюць кантынентам у мініяцюры. Турысты з усяго святла едуць сюды дзеля спрыяльнага клімату. Зімой тут не вельмі холадна, а летам няма цяжкай спякоты. Хоць сезоннасць ўсё ж прыкметная. Напрыклад, калі вы ў снежні спыніцеся ў паўднёвым Маспаламосе, то раніцай будзеце купацца, а ўдзень ужо зможаце ўбачыць на экскурсіі вяршыню гары Роке-Нубло ў снезе.
Больш за ўсё турыстаў вабяць на Гран-Канары, вядома, пляжы. Тут яны на любы густ. І серферские-кайтерские з хваляй і ветрам, і абароненыя натуральнымі рыфамі або штучнымі Пірс, прыдатныя для спакойнага сямейнага адпачынку з дзецьмі. На берагавой лініі выспы ў 260 км. прыкладна чвэрць - гэта пляжы. Шырачэнныя, як у Нармандыі, утульныя, як на Блакітным Беразе. Ёсць тут месца і з белым, і з чорным, і нават з залацістым пяском. Але толькі узбярэжжам тут ні ў якім разе абмяжоўвацца нельга. Інакш вы прапусціце лепшыя ў свеце заходы, унікальныя пячоры абарыгенаў, старажытныя каменныя маналіты, зараслі Канарскіх соснаў, міндальныя сады і вінаграднікі ў кратэрах вулканаў.
Вядома, знаёмства з Гран-Канары лепш пачаць са сталіцы. Тут велізарная колькасць разнастайных музеяў. Перш за ўсё наведаць варта менавіта іх. А ўжо потым адправіцца асвойваць маршруты ўздоўж ўзбярэжжа і ў горна-серпантын частку. На Гран-Канары ёсць свае сакрэты: калі забрацца вышэй у горы, відаць, як сонца садзіцца ў моры, няма за горы, а ў хмарны акіян, які збіраецца да вечара над ніжнімі гарадамі і пляжамі.
Канары знаходзяцца ля ўзбярэжжа Афрыкі, але ёсьць тэрыторыяй Іспаніі, што дазваляе называць пляж Лас-Кантерас лепшым гарадскім пляжам Еўропы. Шырокая трохкіламетровая паласа дробнага пяску, набярэжная, па якой шпацыруюць і катаюцца на роварах, скейтах, роліках, а таксама бары, рэстараны і начныя клубы - усё гэта вас чакае тут. На Лас-Кантерасе ажыўлена круглыя суткі. Можна з камфортам улегчыся пад парасон або прагуляцца па лініі прыбою. У паўночнай частцы гэты пляж абаронены рыфам, а таму там спакойна. Акіянскі прыбой да берага не дабівае. А вось паўднёвую, адкрытую хвалях бок аблюбавалі серферы.
Далей адпраўляйцеся ў Лас-Пальмас. Менавіта тут каля 1500 гады па загадзе кастыльскіх манархаў быў закладзены першы на Канарах храм. Кафедральны сабор, прысвечаны заступніцы Лас-Пальмас, спасцігла доля ўсіх даўгабудаў - ён атрымаўся даволі эклектычным. Але ад гэтага толькі выйграў: вялікае будынак спалучае ў сабе элементы готыкі, рэнесансу, неакласіцызму. Абавязкова падыміцеся на дах - адсюль адкрываецца ўзрушаючая кругавая панарама ўсёй сталіцы.
Яшчэ адна славутасць Лас-Пальмоса - Дом Калумба. У тыя часы, калі вядомы першаадкрывальнік спыняўся на Гран-Канары па дарозе ў Новы свет, тут размяшчалася адміністрацыя горада. Даследчыкі сыходзяцца ў меркаванні, што ў гэтым доме бываў і сам Калумб. Зараз у тыповым Канарскія асабняку размясцілася экспазіцыя, прысвечаная экспедыцыі вядомага мараплаўца, а таксама артэфакты, прывезеныя з невяковай Мезаамерыкі. На радасць дзецям у Паціа на жэрдцы сядзяць два ручных папугая ара - чырвоны і сіне-жоўты.
Ўтульны гарадок Терор - рэлігійны цэнтр Гран-Канары. Тут знаходзіцца царква апякункі выспы - Сасновай панны (Нуэстра Сеньёра дэль Піно). Гэта ўжо трэці храм, пабудаваны на тым месцы, дзе, паводле падання, селяніну было бачанне: Дзева Марыя з'явілася яму ў галінах хвоі. Багата прыбраных статую - яна рэгулярна мяняе ўборы - ўшаноўваюць тут кожны год 8 верасня. Акрамя таго, гэта мястэчка таксама славіцца хрэстаматыйнымі каланіяльнымі асабнякамі.
Наступны цікавы для наведвання на востраве аб'ект - гэта «размаляваныя пячора», што паблізу Гальдара. Вакол невялікай пячоры з добра захаваным аборигенским арнаментам на сценах тут быў выбудаваны цэлы археалагічны комплекс. Сама старажытная камера абаронена шклом, так як пігменты фарбаў хутка руйнуюцца, калі не падтрымліваць пастаянную тэмпературу і вільготнасць. Навакольнае экспазіцыя - гэта рэканструкцыя побыту карэнных жыхароў. Яны будавалі круглыя жылля, сушылі на дахах рыбу і гародніна, атрымалі поспех у вырабе керамікі і нават абменьвалі яе ў маракоў на патрэбныя ў гаспадарцы прадметы.
А ў Агаэте вас чакае Сенобио-дэ-Валерон. Гэта велізарная каменная арка з больш чым 300 выманнямі. Раней яна выкарыстоўвалася, як старажытнае грамадскае сховішча для збожжа. Абарыгены з'явіліся на востраве каля 500 года да н.э. У даследнікаў да гэтага часу няма адзінага меркавання, ці былі гэта гуанчи, як на Тэнэрыфэ, ці ж нейкае іншае племя. Вядома толькі, што на Гран-Канары жылі высокія Светласкурае людзі, роднасныя Берберы Паўночнай Афрыкі. Металу яны не ведалі, а таму да прыходу іспанцаў тут панаваў каменны век.
Адпачываючы на Гран-Канары ў вас будзе магчымасць пабываць і ў «свеце кіно - Sioux city». Гэта мястэчка паблізу Барранко дзень Аквіла пабудавалі ў пачатку 70-х гадоў мінулага стагоддзя ў якасці дэкарацыі да фільма «Абяры цяжкі шлях». Сённяшні Sioux city - гэта пляцоўка для разнастайных шоў у стылі Дзікага Захаду. Каўбоі і індзейцы сярод кактусаў Гран-Канары тут на бялявай пыльнай зямлі арліныя цясніны выглядаюць вельмі арганічна. Гарадок адкрыты для наведвання штодня, акрамя панядзелка. Расклад шоў можна ўдакладніць на афіцыйным сайце Sioux city.
Нарэшце, замацаваць ўражанні ад агляду Гран-Канары варта, наведаўшы Palmitos Park ў Маспаломас. Канцэпцыя гэтага парку даволі эклектычная: батанічны сад, заапарк і цырк у адным флаконе. Прайшоўшы ўсяго некалькі крокаў па буяным зарасніках, турысты адразу ж натыкаюцца на вальер з сурыкатак. Гэтыя кранальныя прадстаўнікі сямейства мангустовых нікога не пакінуць абыякавымі. Дзяцей ад вальера проста не адарваць. Але спяшацца трэба, бо хутка пачнецца шоу папугаяў, потым шоу драпежных птушак і прадстаўленне дэльфінаў, якое дзівіць уяўленне. Для аматараў экзотыкі ёсць у гэтым парку і вальеры з самымі дзіўнымі птушкамі (самы характэрны тут - белы паўлін), а таксама кракадзіламі.