Складана адказаць на пытанне, ці варта ехаць у Трыест, асабліва пры маім суб'ектыўным стаўленні, бо мне гэты горад вельмі сімпатычны.
Тут не атрымаецца заняцца нейкім фантастычным шопінгам: выбар адзення ў крамах складана назваць цікавым, ды і кошты не самыя нізкія па Італіі. Тут няма нейкіх выбітных славутасцяў: must see Трыеста, на мой погляд, з'яўляецца толькі замак Мирамаре, які знаходзіцца нават не ў самім Трыесце, а ў яго ваколіцах, усе ж астатнія помнікі архітэктуры знаходзяцца ў цені венецыянскіх прыгажосцяў. Пышных пляжаў з спадзістым уваходам у ваду тут таксама не знайсці: пад пляж прыстасаваная гарадская набярэжная, дзе на шматлікіх лаўках, а то і проста на асфальце, кінуўшы на яго ручнік, загараюць мясцовыя жыхары і нешматлікія турысты.
Усё гэта так, але ёсць у Трыесце нейкае абаянне, якое заваявала мяне, хоць я і бачыла мноства вядомых і не вельмі італьянскіх мястэчкаў. Трыест - гэта надзвычайны сімбіёз Італіі і Аўстрыі, нібы мініяцюрную Вену, ледзь застаўленае розным начыннем памяшканне і абшарпаную, перанеслі на берагі Адрыятыкі.
Сюды варта ехаць, калі вы бачылі розную Італію, але да Трыеста яшчэ не дабіраліся і калі маеце свабодныя дзень або два адпачынку (каб захапіць наваколлі). Сюды дакладна не варта ехаць з мэтай шопінгу або пляжнага адпачынку!
А каб прасякнуцца гэтым горадам, лепш за ўсё Трыест наведаць у традыцыйнае для Еўропы час: позняй вясной, у чэрвені ці ранняй восенню.
