Муджу, гэта гарналыжны курорт. На лыжах я не стаю наогул, а вось на санках катацца вельмі нават люблю. Траса для саней маецца, праўда толькі адна, але мне і яе хапіла, што б атрымаць масу задавальнення. Муж мой на лыжах стаіць ўпэўнена, але я баюся за ім назіраць, так як мне здаецца, што падчас спуску ён вось вось упадзе і паломіць сабе ўсе канечнасці. Аднак не пра гэта я вам хацела расказаць, а пра некаторых карысных рэчах і момантах, якія, напэўна, вам спатрэбяцца калі вы вырашыце наведаць гэты гарналыжны курорт.
Пачнем з дакументаў. Такім чынам, пры сабе неабходна мець замежны пашпарт. Калі вы будзеце падарожнiчаць не па пуцёўцы, то тады вам спатрэбіцца віза, якую можна атрымаць на падставе запрашэння. Акрамя асноўных расходаў, неабходна заплаціць консульскі збор у памеры дваццаці амерыканскіх долараў. Можна зэканоміць на выплаце мытнай пошліны. Як? Усё проста, паколькі для таго, што б не плаціць падаткі з сабой можна ўзяць дзвесце цыгарэт, калі хочаце мацней, то тады вазьміце з сабой пяцьдзесят цыгар, якія шчасна можна замяніць на дзьвесьце пяцьдзясят грам тытуню. Таксама дазваляецца браць з сабой у дарогу, адзін літр спіртных напояў. Парфума ў снежных умовах, рэч не вельмі то і патрэбная, але калі вы хочаце, то можаце ўзяць з сабой і яе, але толькі ў памеры двух унцый. Калі ясьце па запрашэнні, то дазволена браць сувеніры, толькі іх кошт не павінна перавышаць суму ў трыста тысяч прэч.
Катэгарычна забаронена везці лекі без пацверджання таго, што яны вам неабходныя, наркотыкі, расліны, насенне раслін, садавіна, плёнку, касеты ці запісы, якія нясуць інфармацыю якая падрывала нацыянальную бяспеку, прасцей кажучы, нельга ўвозіць крыніцы інфармацыі палітычнага і парнаграфічнага характару.
Нацыянальнай валютай, з'яўляецца вона. Абмяняць грошы, можна канешне ж у банках. Банкі адкрыты з паловай на дзесятую раніцы да паловы пятай вечара, па будных днях, гэта значыць з панядзелка па пятніцу. Па суботах, банкі працуюць з паловай на дзесятую раніцы да паловы на другую дня. Нядзеля, з'яўляецца выхадным днём для банкаўскіх структур. Можна без праблем, разлічвацца крэдытнымі картамі ў вялікіх крамах, гатэлях і гэтак далей.
Ежа тут танная, і ўсяго на сем даляраў можна пражыць цэлы дзень без пачуцця голаду. Папярэджваю адразу, што мясцовая кухня вельмі своеасаблівая і даволі вострая. Можна харчавацца і еўрапейскімі стравамі, але тады ў сем даляраў упісацца наўрад ці атрымаецца. Галоўным нацыянальным стравай, з'яўляецца кимичи. Што гэта такое і як яно выглядае, я паспрабую коратка растлумачыць. Такім чынам, страва кимичи, складаецца з здробненых гародніны, якія змешваюцца з перцам чилли, імбірам і часныком, а потым усё гэта пакідаецца да моманту закісання. Любую страву, якое вы замовіце ў рэстаране, будзе паднесена ў камплекце вось з гэтым прадуктам закісання. Я гэты дэлікатэс спрабаваць наадрэз адмовілася, паколькі аддаю перавагу больш прэсную кухню без падобных вынаходстваў. З нацыянальных страў, мне спадабалася пулгоджи, што ў перакладзе на рускую мову, гучыць як вогненная ялавічына. Рыхтуюць яго прама каля століка за, якім вы адпачываеце, але перад гэтым мяса рэжуць на палоскі і марынуюць у алеі, соевым соусе, перцы чилли і часнаку.
Гасцінец у гэтай краіне, пакідаюцца па жаданні, так як у большасці гатэляў плата за абслугоўванне ўжо ўключана ў агульны рахунак і складае дзесяць адсоткаў. У рэстаранах і іншых установах грамадскага харчавання, даваць чаявыя не абавязкова. Вядома, калі ўжо вам моцна захочацца, то вы цалкам, можаце матэрыяльна падзякаваць паслужлівага і ўсмешлівага афіцыянта.
Карэя, як у агульным і Кітай, і Японія, з'яўляецца краінай з яркімі нацыянальнымі асаблівасцямі, ведаць якія зусім не перашкодзіць рускаму турысту. У Паўднёвай Карэі існуе правіла, што малодшы, заўсёды павінен беспярэчна падпарадкоўвацца старэйшаму, таму тут даволі часта і цалкам натуральным чынам, цікавяцца узростам апанента. Акрамя ўзросту, пытаюцца яшчэ і пасаду, а таксама сямейнае становішча. Калі пасада ніжэй, чым у пытаючага, то адпаведна вы і рангам ніжэй. Рускаму турысту, зусім не абавязкова адказваць на падобныя пытанні, але варта ведаць, што пытаюцца ў вам пра гэта не проста з бяздзейнай цікаўнасці.
Карэйцы, вельмі сур'ёзна ставяцца да шлюбу і стварэння сям'і. Ўступленне ў шлюб, для карэйца лічыцца самай галоўнай падзеяй у яго жыцці. Разводы тут непрымальныя і лічацца ганебнымі не толькі для пары, якая разводзіцца, а і для іх сем'яў і бацькоў у прыватнасці. Мясцовае насельніцтва, вельмі стрымана. Яны не любяць праявы лішніх эмоцый. Цалкам дастатковым, можа стаць поціск рукі пры сустрэчы з карэйцам, але варта ўтрымацца ад абдымкаў і лопаты па спіне. Калі карэец, з'яўляецца вашым старадаўнім сябрам, то вы напэўна ведаеце аб тым, што добрым знаёмым яны цалкам даруюць падобныя фамільярнасці. Не здзіўляйцеся, калі раптам на вуліцы, вы ўбачыце дзяўчат, якія ідуць трымаючыся за рукі, гэта не адхіленні ў сэксуальнай арыентацыі, гэта проста даўняя і моцнае сяброўства. У Карэі цалкам нармальна глядзяць на дакрананні і абдымкі аднаполых асобаў, так як гэта кажа аб моцнай дружбе, а вось пацалункі і тыя ж абдымкі з процілеглым падлогай, лічыцца непрыстойным і вульгарным.
Карэйцы, жывуць на падлозе, дакладней яны на гэтым самым падлозе ядуць, спяць і сядзяць. Гэта каштуе прымаць да ўвагі, калі вас раптам запросяць у карэйскую сям'ю ў якасці госця. Перад уваходам у карэйская дом, абавязкова варта зняць абутак. Тут таксама маецца маленькая тонкасць, уся справа ў тым, што з голымі нагамі непрыстойна знаходзіцца ў прысутнасці старэйшых, таму абавязкова надзеньце шкарпэткі, гольфы, колготы ці чаго там пад руку трапіць. Зусім нядаўна, у гэтай краіне, было не прынята весці размовы падчас прыёму ежы, зараз жа размаўляць за сталом дазваляецца. Пасля заканчэння трапезы, у абавязковым парадку варта падзякаваць гаспадара і гаспадыню, за смачныя пачастункі і за цёплую атмасферу з прыязнасьцю. Падзякаваўшы, вы ўбачыце як іх асобы заззяюць ад шчасця. Падзяку тут не толькі любяць, але яшчэ і цэняць на самым вышэйшым і шчырым узроўні.