Так як мы з мужам называем сябе бюджэтнымі турыстамі, то 1700 долараў за тры тыдні на Лангкави для нас лічылася дорага. Тым больш, што прыбываючы ў Таю мы за той жа час патрацілі 1000, ды і па рэстаранах знаходзіліся. Тут жа нават кошты на вулічную ежу нас здзіўлялі.
Пачнем па парадку.
Праезд з аэрапорта абышоўся ў 6,5 даляраў. Ехалі ад сілы пяць хвілін. Ніхто нават і не думае гандлявацца - фіксаваная цана, ці бачыце.
Першае жытло, так бы мовіць аднадзённы начлег абыйшоўся нам у гестхаусе ў 14 даляраў і нават без гарачай вады. Метрах у пяцідзесяці быў Гест з кандыцыянерам і гарачай вадой але ўжо за 30 даляраў.
З домам нам можна сказаць пашанцавала. Домік з кухняй і агульным басейнам ў двары абыйшоўся ў 400 даляраў. Але гэта нізкі сезон (кастрычнік), не забывайце. У кошт уваходзіць выдатны wi-fi, мыццё бялізны і ручнікоў і ўборка. Домік вядома крыху не свежы, малюсенькую туалет, нікчэмна маленькі халадзільнік. Затое самы папулярны пляж Ченанг! Ах да, і камунальныя бясплатна.
На прылаўках з вулічнай ежай цэны пачыналіся ад двух даляраў і гэта звычайны гарнір без мяса ці морапрадуктаў. Так як адпачынак наш не назавеш кароткачасовым ёсць адну малайская ежу было складана. Даводзілася купляць у супермаркетах і звычайную еўрапейскую. Малако па 2 даляра, цвёрды сыр па 3 долары за 100 грам, садавіна і гародніна даражэй тайскіх і в'етнамскіх ў два разы.
Арэнда байка абышлася ў 100 даляраў. У Тайландзе за такі кошт мы арандавалі яго на месяц. Цэны на ўваходныя квіткі ва ўсе розныя паркі не ніжэй за 10 баксаў. Пакатацца на кані 7 даляраў. У В'етнаме мы на слане гадзіну каталіся за 20 даляраў. Дык гэта экзотыка, а тут конік.
Але гэтыя кошты нішто ў параўнанні з тым, што мы бачылі і чым дыхалі на Лангкави. Пабывалі на ўнікальным чорным пляжы, шкада купацца нельга там.
Востраў пакінуў толькі добрае ўражанне, нягледзячы на тое, што крыху паставіў у тупік сваімі коштамі. Тут вельмі чыстыя пляжы і добрыя людзі. Здзівілі якія сядзяць на пляжы жанчыны, якія сочаць за з'яўленнем смецця. Пясок кожны дзень прасейваюць машына.
Нават рэзкія праліўныя дажджы не псавалі ўражання, хоць здараліся раз у тры дні дакладна.