Першае ўражанне пра горад сфармавалася на чыгуначным вакзале адразу па прыбыцці. Цэнтральны вакзал задаў тон сваім фантастычным веліччу. Велічэзная скляпеністыя дах з рэбернай каркасам і масіўнымі аркамі ашаламіла і выклікала трапятанне.
Такое ж уражанне грандыёзнасці паўстала і ў царкве Святога Тамаша (Томаскирхе): бел-чырвоныя скляпенні, кантаваныя калоны, арганная музыка, уздымаюцца ўверх. Царква вядомая тым, што ў ёй працаваў Ёган Себасцьян Бах, будучы кіраўніком хору хлопчыкаў. Тут жа ён быў пахаваны.
Лейпцыг вядомы і іншым геніем. Ёган Вольфганг фон Гётэ вучыўся тут у 18-м стагоддзі, а ў склеп Ауэрбаха - адным з самых старажытных рэстаранаў Лейпцыга (першыя згадкі пра яго датуюцца 15-м стагоддзем) - Гётэ ўпершыню пачуў легенду пра чарнакніжніка Фаўсце. Я не вельмі люблю гістарычныя рэстараны, але гэтая ўстанова - асаблівае. А падаюць тут стравы саксонскага кухні.
У гэтым горадзе не прынята хаваюць сваё Няўцешны мінулае. Доказам гэтага служыць Помнік бітве народаў - самы масіўны помнік у Еўропе. Вакол ўзвышаецца гранітнага збудаванні стаяць гіганцкія каменныя рыцары з панурымі тварамі і схіленую галаву, што сімвалізуе глупства вайны.
Больш нядаўнія падзеі адлюстраваны ў Мемарыяльным Музеі, які размешчаны ў былой штаб-кватэры Штазі. Калі вы слабыя духам, лепш прайдзіце міма: інструменты тайнай паліцыі вам не спадабаюцца.
Падчас другой сусветнай вайны ў Лейпцыгу было разбурана не вельмі шмат будынкаў у параўнанні з іншымі германскімі гарадамі. Таму тут захавалася адчуванне мінулых стагоддзяў. Асабліва ўвечары, калі запальваюцца ліхтары, на краі старога квартала грыміць трамвай, з кіёскаў даносяцца пахі смажаных сасісак, чутныя воклічы гулякаў кампаній.
Вядома ж, тут шмат піва. Можна паспрабаваць класічны Golden Lager, а можна знайсці і адзін з рэдкіх гатункаў - Leipziger Gose. Адкрыццём для мяне стала тое, што нароўні з півам у Лейпцыгу вельмі любяць каву. Zum Arabischen Coffe Baum (У арабскага кававага дрэва) - старадаўні кававы дом Лейпцыга, дзе таксама можна пакаштаваць вядомае міндальнае печыва «Лейпцыгскага жаваранкі».