Ларнака з'яўляецца трэцім па велічыні горадам Кіпра, спадчыннікам старажытнага горада Кития. Ахейцы засялілі яго яшчэ ў 13 стагоддзі да н.э., а фінікійцы заснавалі тут моцнае царства, якое праіснавала з 9 стагоддзя да н.э. па 312 да н.э. эпохі дынастыі Птолемеев. Паводле мясцовай легенды сучасная назва горада Ларнака з'явілася толькі ў першыя гады турэцкай няволі і было абумоўлена тым, што ў гэтых месцах насяляла мноства дзікіх жывёл. У перакладзе «Ларнака» азначае «драпежнік».
Знаёмства з горадам лепш пачынаць з набярэжнай Финикудес. Гай высокіх пальмаў тут утворыць прыродную шырму, якая стварае прыемную цень на гэтай шматлюднай ў любы час дня і ночы вуліцы. Гэтыя дрэвы доўгі час былі нізкімі, і таму дадзенае месца назвалі Финикудес, што ў перакладзе азначае не што іншае, як «маленькія пальмы». На правай баку набярэжнай мясцовыя жыхары шмат гадоў таму ўсталявалі бюст кімано Афінскага, які быў забіты непадалёк ад Кития ў марской бітве, абараняючы востраў ад персаў. Нядаўна мэрыя Ларнакі ператварыла гэтую жывапісную вуліцу ў папулярнае месца адпачынку. Прыгожа аформленая пешаходная дарожка, фантаны і засаджаныя разнастайнымі кветкамі спецыяльныя раздзяляльныя палосы - прыклад любові да роднага горада, выяўленай мясцовымі ўладамі і жыхарамі. Кафэ і рэстараны размешчаны тут адзін за адным, і ў летні сезон тут пануе сапраўдная касмапалітычная атмасфера. Тут жа на набярэжнай знаходзіцца першы аб'ект для агляду - гарнізон Ларнакі. Ён быў пабудаваны ў сярэднія вякі, у сапраўдны выгляд ён набыў у часы турэцкага валадарства. Англічане размяшчалі тут зняволеных і ператварылі гарнізон у паўнавартасную турму. А сёння тут размяшчаецца мясцовы Музей Сярэднявечча. Улетку ў гарнізоне Мэрыяй Ларнакі праводзяцца розныя грамадскія і культурныя мерапрыемствы. Недалёка ад гарнізона знаходзіцца мячэць Тузла, якая першапачаткова была трохнефавую сярэднявечным храмам. За некалькі метраў у бок цэнтра горада знаходзіцца храм Святога Лазара.
Храм Святога Лазара быў пабудаваны імператарам Львом VI Мудрым у 9 стагоддзі над магілай святога і быў адноўлены ў 17 стагоддзі. Гэта адзін з самых яркіх прыкладаў візантыйскай архітэктуры на Кіпры. Храм уяўляе сабой трохнефавую тронную царква, падзеленую праходамі, упрыгожанымі дэкаратыўнымі старажытнымі калонамі і падставамі трох купалоў у цэнтральным нефе. Пакрыты золатам іканастас выкананы з дрэва і датаваны 18 стагоддзем. Ён адносіцца да стылю барока і вядомы сваімі абразамі. Вялікую цікавасць уяўляе званіца, пабудаваная з часанага каменя і ўпрыгожаная барэльефамі. У сцены царквы з знешнім боку ўбудаваныя надмагільныя пліты з выбітымі на іх імёнамі старадаўніх і багатых сем'яў горада. У склепе храма знаходзіцца саркафаг, у якім былі знойдзеныя мошчы святога. На ім жа ўбачылі выбітыя надпіс: «Сябар Хрыста».
Гуляючы далей па Старым горадзе, абавязкова наведайце Музей Пиериди. Менавіта тут экспануецца выдатная калекцыя кіпрскіх старажытнасцяў, якія з'яўляюцца вынікам карпатлівай калекцыянавання пяццю пакаленнямі гэтай сям'і. Пачатак гэтай калекцыі паклаў Дзімітрый Пиериди ў 19-м стагоддзі. Тут выстаўлены археалагічныя скарбы, пачынаючы ад меднага стагоддзя аж да 14 стагоддзя н.э. Асабліва цікавыя шкляныя прадметы рымскага перыяду, а таксама сярэднявечная кераміка 13-14 стагоддзяў, сярод якой сустракаюцца надзвычай рэдкія асобнікі.
На плошчы Калогрерн знаходзіцца Археалагічны Музей Ларнакі. Тут прадстаўлены экспанаты датаваныя ад эпохі неаліту да рымскага перыяду. Менавіта непадалёк ад гэтага Археалагічнага музея, на вуліцы Лявонція Махера былі выяўленыя рэшткі старажытнага горада Кития, якія датуюцца 13 стагоддзем да н.э. Тут можна ўбачыць фрагменты цыклапічных сцен, пабудаваных з велізарных камянёў, а таксама комплекс з пяці храмаў.
Далей адпраўляйцеся па дарозе ў бок Лімасоле. Тут у раёне Камарес звярніце ўвагу на ланцуг з 33 арак - гэта каменны вадаправод, пабудаваны ў 18 стагоддзі асманскім уладаром Кіпра Бекірам пашай для водазабеспячэння Ларнакі з ракі Тремифо. Камяні, выкарыстаныя для збудаванні вадаправода, ўзятыя з руінаў пабудоў старажытнага паселішча Китий.
Далей наведайце некаторыя вёскі гэтага раёна. У вёсцы Кіці спыніцеся, каб агледзець царква Багародзіцы Ангелоктисты і яе праслаўленую мазаіку, на якой намаляваная Святая Марыя.
За некалькі кіламетраў ад Кіці, у бок мора знаходзяцца не менш цікавыя паселішчы Периволья і Мазото. Наведаўшы іх і купіўшы на памяць пра гэтыя месцы сувеніры, накіроўвайцеся на саланчакі Ларнакі, якія знаходзяцца непадалёк ад міжнароднага аэрапорта Ларнакі. Гэта першая славутасць выспы, якую бачаць госці, якія прылятаюць на Кіпр. Сучасная дарога, якая злучае горад Ларнаку і Кіці, падзяляе возера на дзве часткі. Агульная плошча саланчакоў займае 3,5 кв. км. Дно возера знаходзіцца на глыбіні прыблізна 2 м. Ніжэй паверхні мора. Узімку тут утвараецца возера з салёнай вадой, дзе знаходзяць прыстанак многія віды пералётных птушак, сярод якіх пераважаюць качкі і фламінга. Улетку карціна цалкам змяняецца: вада выпараецца і застаецца толькі тоўсты пласт солі, які пакрывае ўсё дно возера.
З аднаго боку саланчакі знаходзіцца мусульманская мячэць Теккес Хала Султан. Яна прысвечана Хала Султану або Розум Харам, цётцы Магамета, якая падчас арабскіх набегаў 649 года, накіраваных супраць Кития, загінула, зваліўшыся з мула. Гэтая мячэць, схаваная сярод высокіх пальмаў і іншых дрэваў, лічыцца пасля Мекі і Медзіна самым святым месцам пакланення мусульман. Далей, праехаўшы 12 км. па асноўнай дарозе, вы трапіце ў вёску Кіці. Яна размешчана на раўніне і асноўнай яе славутасцю з'яўляецца царква Багародзіцы Ангелоктисты, прысвечаная Маці Божай. А на поўдзень ад царквы абавязкова агледзьце Франкскі капліцу 14 стагоддзя, якая належала сям'і Зимбеле, з фамільным гербам, размешчаным над уваходам. Зараз тут размяшчаецца невялікі візантыйскі музей. З паўночнага боку царквы знаходзіцца візантыйская капліца, якая носіць імёны Сьв. Казьмы і Св. Домьяна з унікальнымі сцяннымі роспісамі.