Ведаеце чым мяне пакарыў Диано Марына? Сваёй мілай кампактнасцю. Гэта зусім невялікі італьянскі гарадок, можна ахарактарызаваць ўсяго адным словам - мілы. Цэнтральная частка гарадка, складаецца з двух пешаходных вуліц, якія можна пешшу абыйсці ўсяго за падлогу гадзіны.
Гарадок абсалютна спакойны і мы з мужам па вечарах, мелі цудоўную магчымасць гуляць па вуліцах гэтага мястэчка. Ўсё спакойна, няма ні шуму, ні гучнай музыкі з начных клубаў, няма мітусні велізарных мегаполісаў. Диано Марына дзіўным чынам, спалучае ў сабе як правінцыйнае зачараванне, так і цалкам развітую інфраструктуру.
Хачу адразу засмуціць, аматараў начнога жыцця - тут няма ні дыскатэк, ні начных клубаў. Затое тут маецца куча крамачак, рэстаранчыкаў і ўтульных кафэ. Па вечарах, у Диано Марыне праводзяцца жывыя музычныя выступы і чароўна мілыя пастаноўкі для дзятвы. Якая пануе ў гэтым мястэчку атмасфера, як нельга лепш спрыяе сямейнаму адпачынку разам з дзятвой.
Мы з мужам досыць шмат падарожнічаем, але такое прыемнае ветлівасць і такую па сапраўднаму цёплую сямейную атмасферу, я адчула толькі тут. Нашы суайчыннікі, яшчэ не паспелі разьнюхалі пра гэта цудоўнае мястэчка, таму рускай гаворкі за два тыдні адпачынку я не чула, хіба, што толькі ад мужа.
У першую суботу, нам пашанцавала і мы трапілі на блышыны рынак. Купіць на гэтым свяце рарытэту, можна было што заўгодна і па якім заўгодна цэнах. Я не ўтрымалася і набыла сабе ў якасці сувеніра, маленькую ляльку з фарфору, у якой зачыняюцца і адчыняюцца вочкі, а яшчэ мужу ўзялі важкую медную попельніцу вельмі цікавай формы. Маме сваёй я купіла вельмі тонкую, практычна бязважкую шаль, а каханай свякрухі ў якасці прэзента ручную кавамолку, мяркуючы па выглядзе вельмі старадаўнюю. Бачылі б вы вочы гэтых дваіх маіх мам, калі яны атрымалі свае падарункі, яны проста ззялі ад шчасця і іх вочы перадавалі непадробную па дзіцячаму светлую радасць. Напэўна, блышыны рынак, працуе толькі па пэўных суботах, паколькі праз тыдзень мы так і не ўбачылі мясцовых гандляроў у асобе чароўных бабуль і галантных дзядуляў.
Пакуль я не забылася пра сувенірах, а дакладней пра тое, што варта прывезці з паездкі. Калі вы калі-небудзь наведайце Диано Марына, то ў абавязковым парадку, я настойліва рэкамендую, прывязіце з сабой аліўкавы алей, хоць трохі. Ведаеце чаму? Таму, што гэта адно з нямногіх месцаў у Італіі, дзе захавалася старажытная традыцыя вытворчасці гэтага карыснага, ва ўсіх адносінах, прадукту.
А яшчэ абавязкова варта паспрабаваць піцу! І для гэтага зусім не абавязкова ехаць менавіта ў Диано Марын, паколькі піцу ў Італіі можна паспрабаваць абсалютна ў любым горадзе. Я вас запэўніваю, што пасля таго як вы паспрабуеце сапраўдную італьянскую піцу, то на нашу вы больш ніколі нават глядзець не захочаце. Наогул, італьянская кухня вельмі мне нагадвае нашу, але толькі вось у італьянцаў ёсць маленькая разыначка, якая заключаецца ў тым, што падчас падрыхтоўкі любой стравы, яны выкарыстоўваюць толькі натуральныя прыправы, спецыі, травы, перчык і іншае, а вось мы на жаль усё часцей звяртаемся да выкарыстання прыправаў іх прыгожых пакуначкаў.
Зараз напішу яшчэ пару слоў пра крамы, і потым перайду да пляжаў. Дык вось, вялікая, я б сказала асноўная маса крам і гатэляў Диано Марына, засяроджаная ў квартале Парадыз. Акрамя выдатных гатэляў і цікавых крам, у гэтым квартале працуе некалькі рэстаранчыкаў, кошты ў якіх вельмі прывабныя для любога турыста, а стравы ад мясцовых шэф-кухароў пакараюць з першай ноткі водару. Калі шчыра, то аб італьянскай кухні, я магу распавядаць вечна, таму не будзем марнаваць час на маю балбатню, якая абавязкова абудзіць у вас сапраўдны воўчы апетыт, і пяройдзем непасрэдна да зоны релакса, то ёсць да пляжаў.
Сказаць, што пляжы ў Диано Марыне шчыльныя, гэта значыць нічога не сказаць, паколькі яны вельмі шчыльныя. У чым гэта выяўляецца? А выяўляецца гэта ў тым, што лежакі ўсталяваныя вельмі блізка адзін да аднаго. Але гэта толькі аб лежаках. На самай справе, купацца можна цалкам спакойна і ніхто вас локцямі штурхаць пры гэтым не стане. Пясок чысты, лежакі зручныя, вада празрыстая, а дно роўнае пяшчанае і без непрыемных нечаканасцяў у выглядзе ямак і абрываў, атрутныя марскія насельнікі мной выяўленыя не былі, так што ўсё цалкам цывільна.
Выключэннем, якое відавочна выклікала ў мяне раздражненне, пасля шчыльнасці лежакоў зразумела, складалі чарнаскурыя гандляры, якія некалькі шумна рэкламавалі свой тавар і іх было не менш пары дзесяткаў на ўвесь пляж, таму праходзілі яны даволі часта. У цэлым жа пляжы Диано Марыны, можна назваць выдатнымі і паставіць ім цвёрдую чацвёрку з плюсам. Паколькі пляжы чыстыя, дно пакатае без сюрпрызаў, то магу яшчэ і вылучыць гэты гарадок, як цудоўнае месца для пляжнага адпачынку з дзецьмі.
Акрамя традыцыйнага для нашых турыстаў пляжнага адпачынку і шопінгу, Диано Марына можа пахваліцца вялікім наяўнасцю гістарычных славутасцяў. Усе цікавыя месцы мы не паспелі агледзець, паколькі не толькі ў горадзе яны прысутнічаюць, але і ў яго ваколіцах, аднак самыя цікавыя мы ткі ўбачылі.
Хадзілі з мужам у Муніцыпальны музей. які камфортна і вельмі гарманічна, размясціўся ў сценах вельмі старадаўняй рымскай вілы, якой цудам пашчасціла ацалець падчас землятрусу таго, што здарылася ў гэтых месцах у канцы дзевятнаццатага стагоддзя, віла мае вельмі гучнае назва - Палацо-дэль-парк.
Галоўным магнітам для турыстаў, якія прыехалі ў Диано Марына не толькі за пляжным адпачынкам, з'яўляецца гістарычная вуліца з рамантычнай назвай, якое ахутвае ружовай вэлюмам мар - Віа Аўрэлія. Велізарнае ўражанне, на нас з мужам зрабілі сапраўдныя старадаўнія, нават старажытныя - рымскія фантаны.
Мясцовыя саборы, гэта наогул асобная песня, паколькі акрамя захаплення яны ў мяне выклікаюць міжвольнае адкрыццё рота. Адзін толькі сабор Святога Антоніо Абате, чаго варты са сваім пышным унутраным убраннем, старадаўнімі фрэскамі і уражлівым грувасткім алтаром з натуральнага мармуру. Пісаць пра ўсё гэта, можна да бясконцасці! Жадаеце ўсё гэта ўбачыць? Тады Диано Марына чакае вас!