Набёль прыцягнуў мяне таму, што гэта свайго мекка ганчарнага мастацтва. Ён не цікавы ні сваімі славутасцямі, ні сваімі пляжамі, таму тут вельмі мала гасцініц, гатэляў і іншых месцаў для часовай прыпынку турыстаў. Назіраючы за мясцовымі жыхарамі, я прыйшла да высновы, што жывуць яны ад аднаго сезону да іншага. Напрыклад, вясной яны займаюцца зборам кветак апельсіна, летам яны занятыя вырабам вырабаў з керамікі, восенню нарыхтоўваюць празапас востры перац, а зімой забяспечваюць увесь Туніс цытрусавымі. Клімат тут цудоўны і менавіта ён размяшчае да такой працы мясцовых жыхароў. Была я тут летам і восенню. Хачу адзначыць, што лепш за ўсё ў Набёль ехаць восенню ці вясной, паколькі лета ў гэтых краях даволі смажаніна. Напэўна па прычыне таго, што сярэднесутачная тэмпература вонкавага паветра, дасягае трыццаці двух градусаў цяпла, мясцовыя жыхары і вырашылі заняцца ганчарным рамяством, бо для гэтага не трэба знаходзіцца на вуліцы і вырабы з гліны лепш сохнуць пад гарачымі промнямі спякотнае сонца.
Славутасцяў ў Набёле амаль няма і за новымі ўражаннямі, прыйдзецца пакатацца па наваколлі. Мяне вельмі радуе той факт, што турысты яшчэ не разьнюхалі пра хароствы тутэйшых пляжаў. Вам скажу па вялікім сакрэце, што пляжы ў Набёле проста дзівосныя з драбнюткім і мяккім пяском, у камплекце з чыстай вадой бірузовага колеру. Тэмпература вады ў летнія месяцы, складае дваццаць шэсць градусаў цяпла. Увосень, тут можна цудоўна адпачыць, напрыклад у верасні месяцы, паколькі сярэднесутачная тэмпература паветра, у гэты час апускаецца да адзнакі ў дваццаць восем градусаў цяпла, у той час як тэмпература вады, складае дваццаць шэсць градусаў.
Вы толькі ўявіце сабе, што вада, па сутнасці ўсяго на два градусы, халадней тэмпературы паветра. Асабіста мне з вады, наогул не хацелася вылазіць. Вам напэўна знаёма адчуванне таго, што калі вельмі працяглы час, знаходзішся ў вадзе, то воляй прымусам, пачынаеш замярзаць? Так? Так, вось тут можна купацца хоць цэлы гадзіну і зусім не змерзнуць пры гэтым. Зіма ў Набёль, прыходзіць як і ў нас у снежні, але хіба можна назваць гэтую спякоту зімой?
Мне шчыра шкада тых людзей, якія ў сваім жыцці ніводнага разу не бачылі снегу, а ў Набёле, яго ўбачыць проста нерэальна, па той простай прычыне, што самым халодным месяцам з'яўляецца люты і ў гэтым месяцы сярэднесутачная тэмпература вонкавага паветра, не апускаецца ніжэй за адзнаку ў трынаццаць градусаў цяпла. Уяўляеце сабе такую прыгажосць? Асабліва калі ўлічыць адзін немалаважны момант - у Набёле, няма сезона дажджоў! Наогул прыгажосць! Самым дажджлівым месяцам у годзе, лічыцца лістапад, паколькі на яго долю выпадае, аж цэлых чатыры дажджлівых дня, максімум. Моцныя ветру, у тутэйшых мясцінах, вельмі вялікая рэдкасць і ветранае надвор'е, у асноўным бывае толькі зімой. Ва ўсе астатні час у голадзе Набёль цішыня, ды роўнядзь, ды Божая мілата. Вось пішу гэтыя радкі і сама сабе думаю. А ці не пераехаць мне ў Набёль на пастаяннае месца жыхарства, зіма бо хутка пачнецца. Жартую, вядома.