казачны Тайланд

Anonim

Да Тайланда адпачывала толькі ў Егіпце і Турцыі, але заўсёды хацелася наведаць якую-небудзь экзатычную краіну, бо Турцыя і Егіпет ўжо нават не ўспрымаюцца як замежжа. Хацелася на Дамінікане, але ў снежні былі вельмі высокія кошты, ды і дакументы на візы трэба было запаўняць на іспанскай мове. Я па адукацыі настаўнік англійскай, крыўдна было шукаць чалавека, які ведае іспанскую. Таму выбралі Тайланд, тур каштаваў танней, і дакументы трэба было запаўняць на англійскай.

Дарога была доўгая і цяжкая. Сем гадзін на машыне да Масквы, потым дзевяць гадзін у самалёце. Балазе можна было глядзець фільмы на экране, які знаходзіцца на сядзенне перад табой. Гэта дапамагло прабавіць час. Муж ўсю дарогу жудасна нерваваўся. Ён і тры гадзіны ў самалёце з цяжкасцю перажывае. Яму ўвесь час здаецца, што самалёт вось-вось абрынецца.

Калі нас прывезлі ў гатэль, мы зразумелі, што ўсе нашы пакуты былі апраўданыя. Такой прыгажосці я нідзе не бачыла. Сам гатэль цудоўны, увесь персанал вельмі ветлівы. Адчуваеш сябе важнай персонай, ніхто не грубіяніць і ня вымагае гасцінец, як у Егіпце.

казачны Тайланд 11508_1

казачны Тайланд 11508_2

Прырода дзівіць уяўленне. Белы пясок на пляжы і бірузовае мора. У першы дзень я ляжала на пляжы, і казала, што нікуды адсюль не паеду, што гэта рай на зямлі.

казачны Тайланд 11508_3

Мы бралі толькі сняданкі ў гатэлі. Ежы было вельмі шмат, у турэцкіх пяцёрках выбар паменш. Ёсць нам хацелася бліжэй у дзвюх гадзін. Звычайна мы куплялі што-небудзь на вуліцы. Варта было нядорага, і было смачна. Ніякіх праблем са страўнікам за дзесяць дзён не было. На вячэру ішлі ў якой-небудзь рэстаран і наядаліся марскіх страў. Такіх смачных крэветак я ў жыцці не ела.

Ездзілі на экскурсію ў Бангкок. Уразіла суседства храмаў і пагад з сучаснымі хмарачосамі. Спадабаўся парк Лумпіні. А заапарк Дусит проста ўразіў. Мы хадзілі радасныя, як дзеці. Шматлікіх жывёл я бачыла ўпершыню. Ўласнаручна карміла насарога!

казачны Тайланд 11508_4

казачны Тайланд 11508_5

казачны Тайланд 11508_6

Калі прыйшоў дзень ад'езду, я плакала. Скончылася казка, а я яшчэ не наплавалася, ня насмотрелась гэтай прыгажосці. Для сябе вырашыла, што абавязкова прыеду яшчэ раз, каб паездзіць па Тайланду. Дзесяць дзён для гэтай краіны вельмі мала.

Чытаць далей