Згодна з прыгожай легенды, «востраў руж» сярод цёплага мора, быў падораны Зеўсам богу сонца Геліёс, які быў захоплены яго выключнай прыгажосцю і абсыпаў яго сваімі ласкавымі прамянямі, ператвараючы іх у ружы. Назва востраў атрымаў у гонар каханай жонкі Геліяса, німфы Радос. Гэта дзіўнае месца злучыла ў сабе дух антычнасці і сучаснай цывілізацыі. Калі я ўпершыню апынулася на Радосе, то была захоплена яго прыроднай прыгажосцю. Тут можна ўбачыць адразу два мора. Абавязкова варта наведаць Prasonisi. Гэта месца знаходзіцца на поўдні выспы і называецца «Пацалунак двух мораў». Тут сустракаюцца Эгейскае і Міжземнае мора. Можна выкупацца ў клапатлівых водах першага, а потым акунуцца ў ціхія хвалі другога мора. Дзіўнае цуд прыроды! Сам горад Радос унікальны тым, што ў ім захаваўся Стары горад з яго вузкімі вулачкамі, рыцарскімі крэпасцямі, Акропаль. Калі шпацыруеш па ім, нібы апыняешся ў далёкім сярэднявеччы. Тут вельмі шмат праваслаўных месцаў. Мы наведалі вёску Сиана, дзе знаходзяцца мошчы Святога Панцеляймона, лекара - лекара. Яму моляцца усе, хто церпіць і хворыя. Вельмі прыгожае месца - пагорак Филеримос, дзе збудаваны вялізны Крыж, да якога выкладзеная дарога, якая сімвалізуе шлях Хрыста на Галгофу. А яшчэ тут жывуць паўліны, свабодна піўных па тэрыторыі старажытнай візантыйскай царквы Прасвятой Багародзіцы 15 стагоддзя. Дзіўны горад Линдос, размешчаны ў крэпасці на ўзгорку. Яшчэ мы наведалі Даліну матылькоў, месца, куды злятаюцца штогод летам тысячы выдатных крылатых стварэнняў. На Радосе жывуць вельмі гасцінныя людзі. Мы елі узрушаючую нацыянальную кухню, спрабавалі смачнае хатняе віно. Клімат тут у ліпені даволі гарачы, але духаты няма за кошт прахалоднага марскога паветра. Кошты на ежу, вопратку еўрапейскія. Нешта танна, а нешта не вельмі, але цалкам прымальныя. На кожным кроку ёсць агенцтва, якія прадстаўляюць у арэнду аўтамабіль. Вельмі зручна для самастойнага падарожжа. Грэцкі каларыт, якім усё тут прасякнута, непаўторны. Я абавязкова сюды вярнуся!
