У Познань я ездзіла ў камандзіроўку. Гэта была мая першая паездка за мяжу, таму уражанняў маса. Па дарозе (ехалі машынай), адзначыла для сябе дагледжаныя палі, у горадзе, як і ў любым іншым, ёсць раёны добраўпарадкаваныя і не вельмі. Заўважыла, што прыватныя дамы аднолькавыя ўсюды, як быццам будаваць іх можна было толькі па адным стандарту: два паверху, там, дзе знаходзяцца дзверы - паглыбленне, усюды квітнеюць кветкі на балконах.
Познань раней была сталіцай Польшчы, гэта адміністрацыйны цэнтр Вялікапольскага ваяводства, размешчаная яна блізка з мяжой Германіі, таму сюды часта прыязджаюць немцы і ў мясцовых палякаў жыхароў можна сустрэць нямецкія прозвішчы.
Горад быў заснаваны князем Мешка I на востраве Тумскага, абавязкова наведайце гэты востраў.
У горадзе ёсць сучасныя будынкі, будынкі, пабудаваныя ў сацыялістычную эпоху,
і старадаўнія будынка. Толькі вось, на маю думку, некаторыя будынкі не перашкаджала б адрэстаўраваць, фарба на іх пацьмянела ці стан яе пагоршыўся ад часу (нядзіўна, бо горад дастаткова стары) і ўмоў надвор'я.
Галоўная плошча горада - Стары рынак, у цэнтры якой знаходзіцца Ратуша,
і роўна ў дванаццаць гадзін кожны дзень на яе вежы бадаюцца Козлікі, яны таксама з'яўляюцца сімвалам горада. Насупраць Ратушы - фантан Празерпіны, наогул усю Ратушу атачаюць фантаны і скульптуры.
Ёсць ганебны слуп, ля якога раней каралі злачынцаў і махляроў.
Па перыметры плошчы размешчаны дома, у якіх знаходзяцца розныя музеі (музей археалогіі, музей музычных інструментаў, музей Познаньскага паўстання).
На плошчы яшчэ можна наведаць такія славутасцяў як: Каралеўскі палац, Палац Горкі, царква францысканцаў, царква святога Станіслава і Панны Марыі, там вы можаце паслухаць канцэрт арганнай музыкі, я не хадзіла, бо ўжо слухала орган у Львове раней, уваход туды платны.
Плошчу Стары рынак вядомая сваімі выставамі, фестывалямі і кірмашамі, але, на жаль, падчас майго візіту не было ні аднаго падобнага мерапрыемства.
На плошчы таксама шмат ўтульных кафэ і крамачак, напрыклад, мне вельмі спадабаўся гарачы шакалад у кавярні Kociak.
Есці раю ў рэстаранах нацыянальнай кухні, мяне частавалі супам з вішань, селядцом ў смятане, незвычайныя стравы, я не прывыкла да такіх спалучэнняў.
Але з савецкіх часоў у Познані захаваліся малочныя бары, там вы можаце смачна і нядорага паесці.
Характэрныя крамы з ювелірнымі вырабамі, Польшча славіцца сваім бурштынам, я набыла сабе срэбнае кольца і бранзалет з гэтым каменем, ювелірнай фірмы «Крук», якая раней вырабляла ўпрыгажэнні для польскіх каралёў.
У Познані ездзяць трамваі і аўтобусы, аплата праезду залежыць ад працягласці шляху. Сучасны і стары трамваі:
Ёсць у гэтым горадзе помнік слану, прысвечаны слану з заапарка Познані.
Па маім адчуванні, у горадзе, асабліва ў старой частцы адчуваецца нейкі дух сярэднявечча. З мовай асаблівых праблем не было, амаль усе палякі старэйшага пакалення ведаюць рускую мову, ды і мовы падобныя, зразумець не цяжка.