У гістарычную сталіцу гордага Эльзаса паехала са славянскай групай, запрошанай на фестываль «Залаты джаз». «Падапечныя» знікалі на мерапрыемствах, дзе размовы ідуць на мове музыкі, таму я адпачывала і адкрывала новыя задавальнення. Тут упершыню адчула хараство шопінгу. З аднолькавым захапленнем блукала па буціках гандлёвых вуліц раёна Мюнстэр, сэканд-хэнд Рю дзю Жё дез Анфан, крамачкі велізарнага комплексу Цэнтр Аль. Вялізныя экспазіцыі неафіцыйнага музея камерцыі.
Потым ад мясцовых выпадкова даведалася пра існаванне на невялікіх вулачках эксклюзіўных кветкавых салонаў і спецыялізаваных павільёнаў. «Страты д'Альзас» чакана парадавала керамікай, зробленай у Соуффленхайме і Бетшдорфе, - эльзаскім пасёлках ганчароў. Тут назапасілі формамі для выпечкі. У іх належыць подрумянивать кексы гугельхупф, я ж прыстасавала ёмістасці да гатавання міні-кулічоў. "Лё Виллаж Дзё ла Бьер» прапанаваў купіць эксклюзіўныя куфлі і паспрабаваць 400 (!) Гатункаў піва. Спадабалася каляднае.
Але ўсяму было далёка да рэстаранаў, па якіх праходзіў гастранамічны тур. Нават назвы чаруюць! Утульны L'Ancienne Douanne ідэальны для хвалюючых рандэву. Акружаны векавымі дрэвамі Buerehiesel - для сяброўскіх вячорак. Caveau Gurlehoft спецыялізуецца на дзіўных стравах мясцовай кухні (матлоте, супе бекеоффе, Мюнстерского сыры); Le Glacier Franchi - на марозіве (50 відаў); Café des Anges, які прываблівае разнастайнай жывой музыкай, - на безалкагольных напоях. Чаму Аляксандар Сяргеевіч згадаў толькі пірагі?