Протарас знаходзіцца на паўднёва-ўсходнім узбярэжжы вострава. Ад аэрапорта Ларнаки- каля гадзіны язды, а ад Айя-Напы ўсяго 6 км. Протарас расцягваецца аж на 10 км уздоўж берага мора і славіцца сваімі маляўнічымі месцамі, чыстай вадой, шыкоўнымі пляжамі і милейшими астраўкамі побач з берагам. У параўнанні з суседскай Айя-напаі, Протарас нашмат цішэй і спакайней, і падыдзе для сямейнага адпачынку. Пляжы і прыбярэжныя вады тут сапраўды чыстыя, нават заслужылі Блакітны сцяг - а гэта паказчык. Плюс, Протарас выдатна абсталяваны для турызму - гатэлі, комплексы, бары, крамы. Можна сказаць, што гэтая вобласць даволі ажыўленая. А той факт, што горад стары, дадае асаблівай значнасці. Жыццё існавала тут яшчэ аж у 306 годзе да н. э. Хоць як курорт Протарас абазначыўся не так ужо і даўно. А вось, якія славутасці ёсць у Протарас і акрузе.
Даліна ветракоў
Гэта месца размяшчаецца ў пары км ад пяшчанага пляжу, недалёка ад мыса каво-Грэка і побач з пасёлкам Паралимни. Цікава, што гэтую зямлю празвалі «Чырвонымі землямі», так як тут вырошчваюць садавіна і гародніна, а гэтак жа першасортным бульбу. Даліна - гэта шырокія палі з досыць вялікай колькасцю ветраных мельниц- быццам бы ў раёне ста. Глядзіцца гэта ўсё надзвычай рамантычна. Ну а млыны працуюць сабе і забяспечваюць энергіяй сістэму арашэння, і таму ўсе гэтыя гародніна і садавіна паліваюцца рэгулярна і растуць як трэба.
Лиопетри
Лиопетри - маленькая рыбацкая вёска ў 20 хвілінах язды ад Протарас. Калісьці гэтая вёсачка была вядомая дзякуючы сваім раскошным цэрквамі - яшчэ ў 20 стагоддзі іх тут было сем штук (а вёска-то маленькая, народу ўсё 4000 чалавек). Да сённяшняга дня дажыло менш храмаў, але ўсё роўна там вельмі прыгожа. Адна з самых старых цэркваў Лиопетри - царква Агиос Андроникос, пабудаваная ў 15 стагоддзі. Храм з багатымі роспісу на сценах вядомы на ўсю акругу. Гэтак жа ў Лиопетри ёсць прыгожая царква 16 стагоддзя, храм Панны Марыі.
Калі востраў змагаўся за незалежнасць, тут (ну і не толькі) праводзіліся ваенныя дзеянні. Напрыклад, у 1958 году чацвёра мясцовых жыхароў змагаліся з брытанскімі войскамі. Маладыя людзі схаваліся ў доме Лиопетри, будучы пад абстрэлам супернікаў. Вядома, бой быў няроўны, хлопцы загінулі і сёння іх лічаць нацыянальнымі героямі. На месцы іх трагічнай смерці стаіць помнік. У цэлым, проста вельмі выдатна прыехаць у Лиопетри, прагуляцца, атрымаць асалоду ад спакоем, купіць кошык ад мясцовага жыхара (гэта промысел тут вельмі развіты), паспытаць рыбкі ў мясцовых невялікіх рэстаранчыках.
Царква Айос Эліяс
Царква Айос Эліяс (Святога Іллі) была пабудавана ў XIV стагоддзі. Яна стаіць на вяршыні скалы на беразе мора, а дабрацца да ўваходу можна па вузкай крутой лесвіцы. Дарэчы, ёсць прыкмета, што, калі будзеш лічыць колькасць лесвічак і не зблудзiш і назад налічыў столькі ж, то табе адпусціць усе грахі. Таму не здзіўляйцеся, калі пачуеце, як турысты нешта мармычуць сабе пад нос на спуску або ўздыме.
Царква пабудавана ў традыцыйным візантыйскім стылі. Уражвае старадаўняя роспіс, якая дажыла ў выдатным стане да нашых дзён. Гэтыя роспісы ўяўляюць сцэны з Бібліі, а таксама фігуры праваслаўных святых. Нельга сказаць, што царква гэтая выглядае багата і вычварна. Зусім. Усярэдзіне можна бачыць драўляны алтар, «голыя сцены» белага колеру.
На даху царквы - купал і высокі крыж. Побач можна бачыць маленькую званіцу. Аднак, калі вы прыедзеце да цэркаўцы вечарам, то выгляд вас уразіць - усё гэта з-за якаснай падсвятлення. Увечары храм язык паварочваецца назваць сапраўды раскошным. А побач з царквой расце Дрэва Жаданняў. Таму прывязіце з сабой стужачку або хустачку і повяжите на галіна гэтага дрэва, загадваючы жаданне. А, калі не прывязеце, адрэжце рукаў:) дарэчы, на дрэве рэальна можна бачыць шматкі адзення, мабыць, у паніцы вырваныя турыстамі, завидевшими гэта дрэўца. Вось так вось. І не забудзьцеся фотаапарат - са скал, на якой стаіць цэркаўка, адкрываецца сапраўды раскошны выгляд на моры і наваколлі.
Гістарычны музей Протарас
У музеі выстаўлены экспанаты, прысвечаныя гісторыі горада і выспы. У музеі ёсць дзве часткі. Першая прысвечана старажытным старонкам гісторыі Кіпра. Тут можна бачыць часткі старадаўніх фрэсак, мазаік, скульптуры з рэдкіх і звычайных матэрыялаў, прадметы побыту, якія знайшлі падчас раскопак, а так жа старадаўнія прылады працы. Іншая частка ўяўляе новую гісторыю выспы. Гэта значыць, як новую. Самае старое экспанаты ставяцца максімум да канца 19 стагоддзя. То бок тут можна бачыць прадметы побыту мясцовых жыхароў, цацкі, посуд, вазы, збаны, нацыянальнае адзенне і ўсё такое. А яшчэ вельмі цікавая калекцыя сродкаў перамяшчэння. Вазы розныя, карэты, якія перавозілі і багатых жыхароў, і бедных. Увогуле, месца пазнавальнае, адназначна, можна зайсці.
мыс Грэка
Гэты мыс добры сваімі краявідамі і найчыстым морам. Знаходзіцца гэты мыс прям паміж Протарас і Айя-напаі, гэта значыць, у прынцыпе, з Протарас можна дапіў на ровары, або дайсці пешшу. Гэта, дарэчы сказаць, самая ўсходняя кропка выспы. На гэтым мысе ёсць вельмі прыгожыя пячоры, з заходняга боку. А ешо побач ёсць «мост закаханых» - такая вось скала, якая ткі вісіць над вадой, прамы як мост.
Бо там рамантычна, скалу неадкладна празвалі ў гонар усіх закаханых. А яшчэ на гэтым мысе растуць рэдкія і знікаючыя расліны. Калі вы аматар паныраць з маскай або аквалангам, то лепш гэтага месца не знайсці. На краі абрыву варта маяк, які абнесены агароджай. Яе не пералезці, таму на самы краёчак ну проста не падступіцца. А шкада, фатаграфіі адтуль, мяркуючы па ўсім, атрымаліся б преотличные.
Але для ўсіх, хто знерваваўся з гэтай нагоды, прапануюцца альтанкі, лавачкі, на якіх можна пасядзець і расслабіцца. Дарэчы, як і любая іншая частка або будынак выспы, і гэты мыс акружаны легендамі. Маўляў, у водах гэтага мыса жыве страшнага монстра «To Filiko Teras", то бок, «сяброўская пачвара». Так яго празвалі мясцовыя жыхары. Спадзяюся, гэтая навіна не адбіла ў вас жаданне паплаваць у крышталёва чыстай выглядзе мыса Грэка.
Вось такая прыгажосць дзеецца ў мілай вёсцы Протарас!