Ons reis het in Dubai begin. Spring op die baan van die verkeersknope (die Metro het slegs 'n deel van die probleme met verkeer besluit), ons was op die pad met 'n goeie asfaltpaadjie net op sommige plekke met sandware.
Die multi-familie petrol SUV bevat vrylik vyf toeriste, 'n gids en bestuurder. Omheining aan die kante van die pad, asof die verlate pad van die woestyn glad nie aangepas is om teen sand te beskerm nie. Hierdie heinings laat nie kamele toe om na die baan te gaan nie. Dit is moeilik om te sê dat diere op die warm asfalt trek, maar letterlik 'n paar kilometer in die bevestiging van die gidswoorde, het ons die humpback verteenwoordiger van die fauna reg op die pad gesien. Die woestyn het soveel sand opgeblaas dat hy deur 'n taamlik hoë heining geslaag het en iets soortgelyk aan 'n sanderige afkoms van die snelweg gemaak het. Ons bestuurder het aan die kant van die pad gestop, 'n lang stok geneem by twee visors (en ons het gedink vir wat sy nodig gehad het) en op die pad gegaan om die dier terug te ry na die woestyn. Die kameel was koppig, maar selfs meer koppige bestuurder het hom daarin geslaag om hom na die pad te ry, nie sonder die hulp van 'n stok nie. Verder het ons die geledere van dieselfde huise gesien, absoluut leeg en die gids het aan ons verduidelik dat hierdie huise die regering pasgetroudes verskaf, maar nee vir Arabiese meer skaamte as om dieselfde huis as 'n buurman te hê. Ek het persoonlik net 'n paar gerolde strukture gesien. Vervolgens het ons in die waterpark, die gewone gemiddelde, gery, maar dit is onderskei deur die gebrek aan alkohol, die teenwoordigheid van die Indiese kombuis en die feit dat baie meisies wat daar gekom het, in klere gebad het. Toe was daar 'n skating op die Verachans, 'n vyfverdiepinghuishoogte. Wiele is toegerus, die motor roer, die skuurglas gooi die sand. Selfs met die lugversorger aangeskakel, het alles in die motor warm geword van die spatende adrenalien.
Ons het nie meer tyd om op die buggy te ry nie, dit was nodig om na Abu Dhabi te gaan. Nadat ons in die stad aangekom het, het ons eers probeer om die hotel van die Jumeirah Etihad-hotelle-kompleks, en dan opgestaan na die chique soekplek, hoewel dit blyk dat daar baie voorwerpe van die hitte in die rokerige is.
Maar ons het nog steeds daarin geslaag om verskeie pragtige foto's te doen. Toe het ons die eiland van die eiland Saadyat besoek, waarvan plan om 'n aparte stad te maak en wat tans aktief opgebou word. Verder is ons ondersoek, die waarheid is net buite, die majestueuse konstruksies van die Sheikh Zaid-moskee en het na die museum gegaan - die park "etnografiese dorp". Museum het ons nie baie beïndruk nie. Benewens die foto's van vroeë emirate wat op die internet besigtig kan word, het ons onopvallende installasie ondersoek, asook een van die hoogste vlagpole in die wêreld.
'N Baie helderder vertoning het ekstremals-liefhebbers op waterfietse rond Kaap getoon. Al Bahar se gepaarde toring toring handwerk het nie geslaag en verbygegaan deur 'n helder verligte plaaslike spanstadion, waar die wedstryd gaan nie. Ons het oornag gegaan om te akkommodeer.