Met willekeurige deur die besoek van hierdie see Turkse stad wat nie jou bevolking bereik nie, selfs tot 100 000 mense, my seun elke keer, wanneer hy gevra word om 'n stad te bel, roep Manavgat. En laat die inwoners van hierdie stad nie aanstoot neem nie, maar die woord "sommige", aangesien dit nie beter deur hierdie nedersetting gekenmerk moet word nie.
My bekende Turk ry deur die motor deur hierdie stad elke keer as hy sê dat hy nie hier wil lewe nie, is hy baie unguable en reis. Nee, daar is geen vlamme in argitektuur of in die ligging van Manavgata nie, maar klou eenvoudig nie aan hierdie dorp soos dit met die siel van klein Europese dorpe by die see gebeur nie. Ja, om te sê dat hierdie dorp baie deur die see geleë is, is dit vir ongeveer vyf kilometer in 'n reguit lyn en in die middag hitte na die stad, nie die geringste verfrissende briesie nie.
Gedurende Turkye, die oorvloed van staatsvlae op huise en balkonne, en hier is die vlae absoluut alles, blykbaar baie patriotiese mense in Manavgate. Van daardie bietjie wat regtig ordentlike aandag in die stad is, kan 'n interessante kunsmatige vertikale waterval opgemerk word, waarvan die jets deur klippe neergedaal word.
Opgemerk die stadsmark, met sulke amiese bas in smal en bedompige rye, dat dit lyk asof hierdie dinge hier verkoop word sedert die stigting van die stad. Die Manya-rivier van dieselfde naam met 'n modderige groenagtige water is die hoofslagaar van die stad. Op hierdie rivier word toeriste georganiseer, plesier op die bote.
Langs die stad is Canyon KöPlulul waardeur die uilbrug gegooi word. Gebou deur die Romeine in die tweede eeu. Dit is 'n baie besoekende verstand. Interessant genoeg het die Turke die brug herstel of dit is op die oomblik in so 'n goeie vorm bewaar. Op die vyftien-talometerafstand van die stad is daar ruïnes van die ou dorpie, waar jy die goed bewaarde antieke amfiteater en die oorblyfsels van die tempel van Apollo kan sien.
Nadat ons klaar was met die uitstappieprogram, het ons bymekaargekom om in die stad te eet, maar het baie kilometers geslaag en selfs probeer om na 'n ander gebied op 'n verbygaande bus te beweeg, het ons nie so 'n instelling gevind wat ons iets in ons arms sou stel nie. . Gevulde perseel met ontkoppelde of ontbrekende lugversorgers stoot ons van die gedagte van voedsel af. Uiteindelik het ons 'n skoon en koel roomys kafee gekry met werkende lugversorging. Daar het ons snoozy met lekker Turkse roomys. Om uit die stad te kom, moes ons desperaat herbou word met taxi-bestuurders, omdat hulle die hoë prys konsekwent gehou het. Ons was gelukkig, verby die mark "Warehouse" -taxi-bestuurder het ingestem om ons vir 'n aanvaarbare bedrag af te neem en ons was moeg om te kruip by die hitte met dankbaarheid wat aan sy ou motor met oop vensters gevra is.
