Eerstens, by die ingang van die hotel het ons ons omhels. Woestyn landskap, afwesigheid van berge, konstruksie langsaan en hitte, penetrasie selfs in lugversorgde busse. Toe het die buitelyne van ons hotel verskyn en aan die siel vasgemaak - alles sal goed wees. Baie greens, netheid en reuse-groottes het gesê dat die hotelle baie van rus weet en ons het daar gekom waar jy nodig het.
Ja, dit sal nêrens uit die hotel gaan nie, en die naaste dorp Manavgat sal met taxi moet gaan, maar sal jy hê? Byna alle hotelle hier is gebou op die beginsel van selfversorging. Daar is almal en elektriese motors vir kinders en roomys en selfs 'n klein winkelstraat vir die hotel, en die waarheid is, waar ons sonder inkopies is. Op die strand word aangebied op reis op bote, die naam word op uitstappies genoem en tatoeëermerke teken.
Fotografeer met 'n aap en kameel. Op die staanplek van die hotel elke dag, 'n kans foto van gaste, soos in jou gunsteling supermark. Jy hoef nie van hier af te gaan nie, neem die pantoffels af en breek jou vingers in die sand vir 10 dae.
Op die gebied is daar selfs 'n ware rivier met honderde honger vis op brood as 'n pak honde. Dis net die ingang van die see wat ons nie gehad het nie. Onder water, klipplaat met skerp kante. Ons het hierdie vakansie in die swembad deurgebring.
Maar om te weet van hierdie onaangename natuurlike kenmerk, het die animators rondom die klok uitgelê sodat ons feitlik van die see vergeet het. Alhoewel byvoorbeeld naby die naburige hotel, is die ingang van die water in die rots gewond.
In elk geval het ons verlief geraak op 'n gebraaide kant vir 'n vriendelike atmosfeer en wil die berge sê - dit is nie alles nie, en in die Turkse vlakte kan jy perfek ontspan.