My eerste kennismaking het op 10 jaar plaasgevind. Presies op die dag van my geboorte, het ons uitgekom op die platform van die stasie van Kiev. Elke jaar het ek na my ouma gereis. Daardie jaar is die roete verander, en so het ek in die hoofstad van Oekraïne gekom. Sedert die kinderjare onthou ek groot granietgeboue, die skaduwee op die vloer van die straat, konstante styging en afdraande van rowwe terrein, en 'n staptog na die Kiev-dieretuin. Groot, in vergelyking met Odessa, goed onderhou, maar nie besonder beïndruk nie. Dit het giraffes gehad, wat in Odessa eenvoudig nie was nie, maar die grootste skok in hierdie warm somerdag was 'n seun in 'n pet met 'n ingeboude waaier wat op die gesig gerig is. Hy het rustig roomys geëet, asof hy die mees algemene pet in die wêreld gehad het! Ek het nog nooit sulke toestelle ontmoet nie.
Die volgende reis was in sewe jaar. Kiev was reeds heeltemal anders, ek het verouder, in die binnehof was daar lente, reën en veranderlike son. Hierdie keer is die stad deur sy grootheid getref, 'n groot gebied van onafhanklikheid, verlief geraak op elke ondergrondse metro-stasie, met sy onheilspellende skoonheid en so heeltemal anders as in die kinderjare. Die stad het in die stad plaasgevind, wat die hoofdoel geword het van my aankoms, so daar was nie veel tyd op die loop nie en kyk na die hoofaantrekkinge, ek het huis toe gegaan.
Die volgende keer het Kiev op die wintervakansie geopen. Spontaan het by die viering van die nuwe jaar aangekom, dit het hier vir 'n week geslaag. Nuwejaar se ligte, ryp, die feestelike land van die land - dit alles was so ongewoon gekombineer. Gedurende die res het hy daarin geslaag om die teater en die museum te besoek, op elke verdieping waarvan dit sy rigting was: Dierkunde, Argeologie, ens. En tussen die vloere is daar panoramas van die stad. Was in die museum van die Holodomor, langs die wal naby die rivierstasie geloop, op die paal, op die kabelbaan, langs die laurier geloop en 'n begeerte in die Mikhailovsky-katedraal gemaak. 'N onvergeetlike Andreevsky afkoms het 'n besonder klein kerk op sy top bewonder. Die Golden Gate en Baikovo begraafplaas is ondersoek vir hierdie klein reis.
In die toekoms, beide in die somer, het ek gekyk hoe die stadion vir Euro 2012 gebou is, na die gebou van die Hooggeregshof van Oekraïne geloop, die huis met skimere, die Gotiese katedraal van Kiev, aan die wal van die Dnieper en Trukhanov Eiland en net op die strate van die stad.
In een van die reise het ons aan die buitewyke van die stad gewoon, amper in die stilte van die bos, in die pragtige kompleks van die boswater. In die reis het dit op 'n metro-stasie gekies, blyk dit dat die stad letterlik groot was en nie in die kop pas nie: as sodanig kom 'n aantal "hoogtes" en mense op een plek. Miskien was dit die voordelige effek van die natuur en 'n skerp verandering van haar skoonheid op die hoë geboue, skrikwekkend baie ernstig.
In een van die laaste reise het ek die park besoek waar die beeldhouwerk van die moederland geleë is. So 'n majestueuse gebou skud sy krag. Toe is die pad na die top gesluit, en nou is dit oop om toeriste te besoek en op te hef, sodat in al sy glorie, soos op die palm, Kiev kan sien. Nadat hy die watermuseum besoek het - klein, maar met 'n interessante en opwindende uiteensetting.
Daar was baie reise om te studeer, gevalle of net ter wille van rus, en elkeen van hulle is onthou deur hul spesiale geleenthede, indrukke, gebeure en die opening van iets nuuts. Elke keer as jy met nuwe indrukke terugkom, is die hoofstad altyd bly om die wêreldbeskouing te ontmoet en te verander!
