Om in Thailand te rus, het vier-rigting gegaan - 2 ouens en 2 meisies. Alleen, om te praat, hare. Eers het hulle die eiland Ko Lan gekies, want dit was goedkoop en vinnig om van Pattia te kom. Maar die miser betaal, soos jy twee keer weet. Kos en drink in kafees en restaurante blyk onredelik duur te wees. Hy het nie die see met die strande behaag nie. Volle aan die mense en gesluit. En op die water word die skare van watermotorfietse en oplosbare swewende fondse op vloeibare brandstof ontleed, al hierdie lawaaierige wagte beïnvloed die kwaliteit en suiwerheid van die kussone water. Daar is geen besondere skilderagtige landskappe nie, aangesien die plantegroei nie ryk is nie, Kutsaya. Die sand is te klein en die sneeuwit wat jy nie kan noem nie. Natuurlik sal iemand sê dat die pêrels vlak is, en iemand en sop leë net drome, maar ons het 'n paar dae gemis en vir die beste breuk gegaan.
Die volgende is ons eiland Chang. Dit is die ware "Bounty". Nie erger as in 'n verwarde kommersiële nie. 'N Verskeidenheid lagune, krullerige krokale oewers van emerald palmbome, korrek, en bowenal, skoon sand en onberispelike waters. Mooi en knus, sonder oormatige toeriste-ophoping.
Op die eiland self, goeie paaie, 'n wye verskeidenheid kafees, restaurante, bars. Ons het in 'n bungalow met warm water naby die strand gewoon. Ontbreek op die eiland het nie. Benewens die tradisionele bad en sonbad, het ons die watervalle van as Mayom en Khlong Phlu besoek. As jy dit vergelyk met diegene wat ons in Dombuy se Gorges (Noord-Kaukasus) gesien het, is dit goed. Maar hulle is nimble, geleë in 'n skilderagtige plek onder byna pure kranse omring deur 'n dik groen. Die plesier is nie gratis nie. Het 'n paar honderde baht vir elkeen betaal. Ons het verduidelik dat dit vir die opsigters was wat na die bestelling oor die watervalle kyk en vullis wat deur nie-pynlike toeriste gelaat is, versamel. Dit was regtig baie skoon en netjies. Alhoewel, miskien net toeriste soos ordentlike kom oor.
Nog 'n onvergeetlike gebeurtenis was 'n duik met 'n masker - snorkel. Dit is onthou deur dit verbrand. Op die boot het die hele eiland, die, gevoed vis gegaan. Die onderwaterwêreld is so opwindend en skouspelagtig, wat heeltemal vergeet het van die skroeiende son, wat my onbeskermde rug aktief verseël het.
In die aande was soms romantiese etes tevrede met kerse. Die meeste tafels in die meeste kafees het by die surflyn gekom, geleë in die oop lug. Onder die sagte roes van die golwe, met flikkerende kerse, wat vriendelik deur die administrateur verskaf is, het ons die geskenke van die see geniet. Goedkoop en baie lekker. Aanvanklik, met omsigtigheid wat behandel word met 'n vroeëre vroeëre kwessies van onderwaterwêrelde. Maar aan die einde is dit al die onbegryplike name veilig bestel in 'n ry, omdat hulle geweet het dat hulle 'n ander snack sal bring. Soms was ons op sagte puffers in dieselfde kafee, na musiek geluister, na die sterrehemel gekyk en geknipte cocktails. Fantastiese tyd. Sodra die vakansie en finansiële geleenthede gekoördineer word - sal ons beslis Mahene in Tai weer wees!
