Die eerste oord dorpie wat aan jou voldoen nadat jy die grens met die grens oorsteek - Hagipsh (Leselidze, as sy plaaslike bevolkingsoproepe). Baie verskillende houding teenoor mense wat die grens oorsteek. As aan die kant van die grensdiens aan almal, sonder uitsondering streng, 'n fundamentele houding, soms met in-diepte inspeksie van dinge, dan ontmoet Abchaz-grenswagte met die woorde "Hallo Daragoy", lui jou paspoort en dit is dit! Prakties geen tjek, soos in die Europese Unie nie.
Oor die algemeen is van die grens van die dorp so naby dat dit te voet is om 25 minute te draai en dan 'n stadige stap.
Vir liefhebbers om alles te red - as 'n opsie. Die res van die rustubrief is om die dienste van openbare vervoer of as laaste uitweg deur die roete-taxi te gebruik. Verwys nie na private eienaars nie, wat hulle ook al sê. Pryse verskil eenvoudig fantasties, drie keer, en selfs vier keer die dienste van Likhach staan hierbo. Wees geduldig, elke 20-30 minute aan die kant van die dorp volg die gewone gereelde bus, laat dit sonder lugversorging en tegnies verouderd wees, maar die Raboration van die 80 jaar is heeltemal in werkende toestand.
Die dorp self is 'n baie stil, goeie plek vir 'n ontspannende vakansie. Ongeëwenaarde skoonheid van bergreekse, pragtige turkoois - blou see, warm son en sagte, verfrissende briesie, plus 'n redelike lojale houding van die plaaslike bevolking sal jou vakansie onvergeetlik maak. Verbeel jou net hierdie skoonheid, sagte see aan die een kant, majestueuse berge, waarvan die tops in die matwolke aan die ander kant verlore gaan. En alles verdrink in groen.
Die plaaslike bevolking leef ten koste van toerisme, daar is geen industriële sentrums, geen skadelike ondernemings, die belangrikste indiensneming van plaaslike landbou en veeteelt nie. Maar steeds verdienste in die vakansie seisoen - die belangrikste artikel van die inkomste van die plaaslike bevolking. Daarom gee byna alles in die dorp op. Die private sektor word eenvoudig ontwikkel. Daar is ook koshuise, maar persoonlik is my houding teenoor hulle wantroue. Dit is nie bevooroordeeld nie, daar was 'n saak om eers die oord te besoek. Die eerste keer het in die gastehuis gerus. Dit is 'n armoede en nie boordhuis nie. As u kortliks beskryf, dan welkom by die ou, vergete 80 jaar. Dit is nie retro nie, maar realiteite met gebroke afsetpunte in die kamer, vuil beddegoed en vervalle beddens. Net vreeslik. Onder die plafon is kandelare 'n groot tekort. In plaas daarvan, eenvoudige patrone met blink gloeilampe. Badkamer en erger. Verseëling van toilet, afvallig.
In die voorwaardes van die voorwaardes is daar as sodanig geen, en die houding van die dienspersoneel is soortgelyk aan die Sowjet (indien iemand onthou). Stuur, ver en vir 'n lang tyd kan enige pensioenwerker 'n skoner of administrateur wees. Die enigste ding wat in die losieshuis gevoed het, is nie sleg nie. Die res het baie te wense. Rudeness en luiheid van personeel by elke stap. So verkies enige koshuis van Abchazië die private sektor. Benewens die feit dat die keuse net groot is, en jy self sien wat jy kies, plus dit is baie fiskale, 'n orde van grootte laer as in 'n pensioen of 'n privaat ontspanningsentrum, en die verblyfvoorwaardes is baie hoër.
Terloops, in die private sektor, het 'n groot kompetisie sy eie advertensieveldtog, so 'n "garnale" vir vakansiegangers. Terwyl hulle 'n ordentlike plek gekies het, is dit moontlik om te verf. Ons het een aankondiging op die heining van die huis gevind: - Ons het 'n bottel brandewyn (chaqi) en 'n laurierkrans as 'n geskenk, behalwe die eerste nag gratis. Ons, alhoewel ons sonder die honneurs van 'n laurierkrans was, het ons op ons gewag. Verskeie aan mense met wie hulle ons eerste trein ontmoet het (toe hulle van die "liefdadigheid" van die gastehuis weggehardloop het).
Diegene wat die woonplek deeglik beskryf, sien ek geen punt nie, byna die hele private sektor stel dieselfde soort troos voor,
Ware, iewers in die kamers (huise) is lugversorgers geïnstalleer. Die kwessie van voedsel het self gedaal (vir ons). Ek adviseer almal om die kwessie van voeding op te los met die eienaars van u leefruimte. Hulle is baie lekker en baie goedkoper as in kuskafees. Maar dit is opmerklik dat kos is om nasionale en baie vet te berei met baie gevarieerde speserye, niemand sal vir jou vir jou kook nie. As iemand hierdie soort kos skielik gekontrakteer het of jy 'n kind persoonlik moet voorberei, word die eienaars van enige behuising 'n kombuis aangebied met alles wat nodig is vir onafhanklike kookkuns. Eetgerei, kombuisware - alles is beskikbaar en persoonlik, vir die hele tydperk van u verblyf.
Die see is net 'n sprokie, skoon en mooi. Die afkoms is saggies saggies, sonder dat skielike druppels min of meer veilig kan swem met kinders. Die bestuurder was warm, soms en klim van die see was nie begeer nie, so in die see gemaklik. Die gemiddelde temperatuur in die oord seisoen is immers +35 grade, en die strande (groot minus) is nie toegerus nie. Hulle is wild
sonder enige omstandighede. Daar is geen chaise longons nie, daar is geen huur van sonbeddens, sambrele van die son nie, alles moet hul eie hê. Maar die strande van die semi is verlate, selfs op die hoogte van die seisoen is redelik klein.
As jy moeg word van die skroeiende son, raai ek jou aan om die sentrum van die dorp te besoek. Dit is ongelooflik dat die middelpunt van Hagdipsh nie 'n lawaaierige plek is nie, daar is stilte en kalm en oral verdrink in groen. Hechrop Hechrop - as 'n oase van maagdelike natuur onder die smelter van landbougrond. Die hoof aantrekkingskrag en die plek van rus in die dorp is daar 'n klein park, waar 68 slanke sipresse met die monument vir die algemene kolonel Leselidze in die middel geplant word. Hierdie gedenksamestelling, plaaslike inwoners het hul landgenote herdenk, hul koppe in die Groot Patriotiese Oorlog gevorm.
Uit die aand vermaak kan ek die pragtige kafee "vat" adviseer. Pragtige vestiging met normale diens en lekker nasionale geregte. Plus, leef musiek en nader aan die aand 'n klein disco op 'n oop dansvloer.
Wie lyk genoeg, 15 kilometer is Gaga, daar is baie meer vermaak, maar ook vir die prys is dit duurder.
Ek raai u aan om na die hoof aantrekkingskrag van die Republiek van Abchazië - Lake Ritsa te gaan.
So 'n pragtige, jy sal nie nêrens anders sien nie. Dit is onmoontlik om al die sjarme te beskryf. Dit moet gesien word. Die busroetes word hier aangepas, privaat handelaars word aangepas, wat beter is as enige gidse sal die geskiedenis van hul vaderland vertel.