Al-Aqsa Moskee en Moskee Dome Rock
'N Groot aantal pelgrims wat die muur van huil wil aanraak, meng al die tyd met gelowiges wat haastig is vir die hoofdrijns van Islam in Jerusalem. Hierdie besienswaardighede - Al-Axa Moskee en die moskee van die Dome van die rotse. Al-Aqsa-moskee, ten spyte van sy beskeie blik in Islamitiese godsdiens, is in die derde plek in belang en is slegs inferior aan die tempels van Mekka en Medina. Daar word geglo dat die profeet Mohammed hier met drie profete gehou is en nadat gebed hemel in die hemel was. Die moskee van die koepel van die rots, soos volg uit die naam, is versier met 'n groot vergulde koepel, wat die argitektoniese dominante van Jerusalem is. In die moskee is daar 'n klein speelgrond in die rots - dit is van haar, volgens die legende, die profeet Mohammed en in die lug opgestaan.
Islamitiese heiligdomme is naby die Joodse, dit het voortdurend 'n botsing veroorsaak deur die gesamentlike bestaan van verskillende oortuigings. Na 1967 is Jerusalem formeel verdeel in twee komponente - Joods en Arabies. Maar daar is geen heining nie, en in die proses van 'n wandeling in die ou dorp kan die toeris nie weet hoe om in verskillende dele van Jerusalem te besoek nie.
Muur van trane
Wall Crying is die belangrikste heiligdom van Judaïsme in die stad. Daarbenewens is die huil van huil 'n baie gewilde aantrekkingskrag van die land, wat nie net 'n ondersteuner van godsdiens is nie, maar ook elke toeris. Die hoofpunt is om te onthou dat hierdie plek vir gebede bedoel is, en dienooreenkomstig om op te tree volgens die gedragsreëls hier - byvoorbeeld moet mans 'n Joodse godsdienstige hoofdress dra - Kipu. Dit word uitgereik by die ingang van 'n gebied waar die huil geleë is. Daar is 'n gewoonte om notas te belê met wense tussen klippe in die muur. Mense van regoor die wêreld kom na Israel om na hierdie gesig te kyk en die Allerhoogste te vra oor wat hulle wil.
Die tempelberg, waaroor ons die muur van huil opgewek het, was daar 'n lang tyd 'n kultusplek. Toe die eerste tempel hier gebou is, wat ook die tempel van Salomo genoem is, is hy dan vernietig - selfs voordat die nuwe era gekom het. Dit was die enigste plek waar die Jode toegelaat word om te bid. Na sewentig jaar is daar besluit om die konstruksie te herstel. In hierdie geval het verskeie Vladyk deelgeneem, die grootste meriete behoort aan King Idod. Nadat hy die tempel herstel het, het hy die naam "Second Temple" gegee. Wat vandag van hom bly, is om te huil, of 'n westelike muur. Die tweede tempel is ook vernietig - in die sewentig jaar van ons era, tydens die eerste Joodse oorlog. Hulle het dit die troepe van die Romeine gemaak, wat die keisertit regeer het. Die muur het die ondersteuningsfunksie vir die hele struktuur uitgevoer, wat aansienlik toegeneem en uitgebrei is tydens die konstruksiewerk. Teen die tyd toe die vleuelmuur onder die beheer van Jordanië gedaal het - van 1948 tot 1967 - is gelowiges nie hier toegelaat nie.
Daar word geglo dat sommige gebeure wat in die Pentateug en in die Ou Testament beskryf word - boeke wat vir die volgelinge van Judaïsme en Christendom heilig is - hier op die tempelgroei plaasgevind het, wat die huilende muur die ring omring het. Byvoorbeeld, in hierdie plekke was daar 'n toets van Abraham - hy het sy langverwagte en alleen Seun aan God geoffer. Vir die volgelinge van die Islam godsdiens is hierdie ligging nie minder heilig nie. Bo, op daardie plek, waar daar een keer die eerste tempel was, is daar 'n moskee van 'n rotskoepel met 'n uitsteekende klip, waaruit die profeet Mohammed op 'n sere in die hemel se gevleuel afgetrek het.
Tempel van die kis van die Here
Die tempel van die kis van die Here, of soos dit genoem word, is die Kerk van die Hemelvaart Christus 'n uiterste punt op die pad via - Demoza (via Dolorosa). Op hierdie pad sal Jesus Christus 'n kruis hê vir die plek van uitvoering. Die pad na Golgota is 'n heuwel, waar daar in ons tyd 'n bekende tempel in alles is, het die begin van St Stephen se hekke in die oostelike distrik van Jerusalem en kruis die Moslem-kwartaal.
Voorheen was Golgota buite die stad en het so 'n naam gehad omdat die hoofde van misdadigers gewoonlik hier gebly het na die einde van die uitvoering. Volgens die legende is Adam op hierdie plek begrawe.
Deesdae is die tempel van die Heilige Sepulcher in die sentrale deel van die Christelike kwartaal geleë. Dit sluit in, behalwe die plek van uitvoering van Jesus, ook die graf, waar hy begrawe is en waarheen hy later opgestaan het. Die graf is die hoof altaar in die tempel en die Christen-relikwie. Daar is altyd 'n groot aantal pelgrims. Die tempel is oop vir die besoek van die hele dag.
Die begin van die oprigting van die tempel word geassosieer met die naam van die moeder van keiser Konstantin - Elena. Sy het reeds in die jare besluit om na die bedevaartpad na die kruisiging van Jesus Christus te gaan. Een plaaslike inwoner het dit na 'n heuwel gebring met die tempel van Venus. Hier in die kerker het Elena die graankis gevind - die belangrikste reliek in die Christendom is die plek waar die Seun van God begrawe is. Daarbenewens het sy ook drie kruise gesien. Om te bepaal watter een vir die uitvoering van Jesus bedien is, het Elena die kruisies aan die oorlede mense gesit. Nadat sy die ware kruis aangeraak het, het 'n wonderwerk gebeur, en die dooies het opgestaan. Die tempel is verskeie kere vernietig en weer herstel. Die meeste van wat vandag is, is in die elfde opgerig - die twaalfde eeu.
Die belangrikste wonderwerk wat verband hou met die tempel is die gebruik van konvergensie van die vrugbare brand of die heilige lig wat elke jaar voor die Paasvakansie gehou word. Wanneer die vuur val by pelgrims, is dit 'n simbool van die opstanding van Jesus Christus. Die seremonie versamel altyd 'n groot aantal mense en uitgesaai op televisie.
Gongnsky vroulike klooster
Gorenia Vroue se klooster in Ein-Karem, ook genoem Gunnensky, geleë op die stedelike buitewyke, beteken sy naam in Arabies "bron in druiwe". Daar word geglo dat hierdie klooster die maagd bygewoon het toe hy een van sy familielid besoek het. Die grond vir die konstruksie van die klooster is in die negentiende eeu gekoop, en die werk self het 'n bietjie later begin. Deesdae in die klooster leef ongeveer sestig gehoorsame.
