In Crazy House het ons gereis as deel van 'n uitstappie van Nha Trang, sodat die individuele waarde van die besoek nie genoem word nie. Hulle sê ongeveer 35.000 VND. Die huis is nie moeilik nie, dit is 'n plaaslike aantrekkingskrag op Nyunh Thuc Khang, Huis 3.
As 'n reël word alle toeriste gebring om hierdie ongewone gebou te kyk. Dit lyk soos 'n anthill, of 'n koraalrif, of 'n uitheemse woning op die idees van moderne direkteure moet lyk. Asimmetriese kamers, vreemde vensters, multi-vlak vloere - alles het van beton gegroei. Onmiddellik ontstaan 'n obsessiewe gevoel: iewers was dit reeds ... natuurlik: Spanje, Barcelona, Gaudi!
Dit blyk dat die stigter van hierdie projek die Viëtnamese argitek is, 'n vrou - vir baie jare kon sy idee nie besef nie. Die betekenis was om 'n huis te bou, wat kyk na wat dit moontlik sou wees om te sê dat die natuur self betrokke was by sy skepping. Soos dikwels gebeur, was daar dadelik geen geld nie en die droom het eers ná baie jare uitgedraai.
Namate die argitek swanger geword het, het die huis en inderdaad die indruk van 'n lewende organisme geskep. Die indruk word versterk deur betonmure, op sommige plekke wat met blomplante heeltemal gebreek word.
Toeriste kruip as miere, op die kruisende labirinte van dames en smal gange. Sommige trappe is regtig onveilig: 'n ordentlike hoogte, lae kante effens bokant die knieë en geen hindernisse nie. Wees dus versigtig: in lang rompe wat nie oral is nie, is dit die moeite werd om te klim, en vir kinders sal moet plaas.
Elke kamer is versier in ooreenstemming met 'n spesifieke onderwerp. Daar is byvoorbeeld 'n beerkamer: in die middel is daar 'n groot dier met 'n vat heuning, daar is 'n bye naby. Of die Jaguar-kamer: 'n stewige kat gly van die muur af. In die volgende - die arend sit op die kaggel. Wel, dan in dieselfde gees. Ek kan nie die foto van die getalle wys nie, want ek plaas nie jou eie rog nie.
Baie kamers is oop, jy kan gaan, raak handgemaakte meubels van vaste dele van hout (eenvoudig - hennep), sit op die bed. Volle atmosfeer, so om te praat. In die vorm van 'n uitsondering kan jy vir 'n paar dae in hierdie kamer woon. $ 35 per nag.
Madame argitek het feitlik voor die tyd, suksesvol raai die tendens aan: Eco-styl is nou op die hoogtepunt van gewildheid.
Daar word gesê dat die hotel geldig is. Daar is selfs terugvoer van diegene wat daar gebly het. Inderdaad, sommige kamers is op skuurkasteel gesluit. Die hotel word slegs aanvaar om te slaap en die binneland te geniet. Eet het in die restaurant in die omgewing aangebied.
Volgens die ou Viëtnamese tradisie bly die huis steeds wen. Aan die teenoorgestelde kant bou die konstruksiewerkers nuwe bizarre mure, ywerig vas met beton toebehore.
Bou, terloops, op donasies van simpatiseerder en toeriste. U kan die middele "op stene" op die eerste verdieping vrywillig beklemtoon, waar die tannie in die venster is. Daar is 'n vermoede dat dit net dieselfde argitek is. Dit lyk asof dit was, ek onthou nie alreeds nie.
Alhoewel die vergelyking met die park Gaudi nie rus gee nie, maak die huis 'n aangename indruk. Nie stunning nie, natuurlik. Net lekker hier. Hetsy as gevolg van die kleure, of as gevolg van die klein grootte van die gebou. Dit voel dat die argitek met liefde tot sy skepping gekom het. As daar minder mense was ...