Ons kennis met Asië het begin met Vietnam, om meer akkuraat te wees - van 'n klein provinsiale dorp Vungtau. Ons het deur Ho Chi Minh Stad gereis: vliegtuig daar, en van Ho Chi Minhulus na Wungtau - deur taxi. Die eerste indruk: baie klein, vuil, maar terselfdertyd 'n baie kleurvolle dorpie.
Ek is nie 'n groot strand liefhebber nie, so ons het nie veel tyd op see spandeer nie. Basies het vroeg in die oggend na die strand gegaan, gekyk, aangesien plaaslike inwoners garnale vang en vir hulself en te koop is. Terloops, plaaslike mense word in klere gebad. Vir ons was dit wild. Oor die algemeen is die see baie warm en redelik skoon, soos die strand self.
Daar was geen probleme met etes in Vungtau nie: op elke hoek allerhande winkels, kafees. Die kombuis is oorwegend Asiatiese, maar as jy wil, kan jy maklik beide die Europese kombuis vind. Ten spyte van 'n paar antisanitering het ons nie 'n derminfeksies en vergiftiging gehad nie.
Tydens die reis het ons nie die doel gehad om al die toerisme-aantreklikhede te inspekteer en die maksimum aantal plekke te besoek nie. Behalwe die grense van Vungtau het ons nie verlaat nie, om die plaaslike parke geloop, die krokodilplaas in verskeie tempels in die markte besoek. Hulle het probeer om net die atmosfeer van hierdie plek te vang en in plaaslike kultuur geweek.
Die houding van plaaslike inwoners is baie vriendelik. Ondergrondse "Madame", soos ons almal genoem is, veroorsaak plaaslike eerbied en verhoogde belangstelling. Ware, soos oral, is 'n begeerte in toeriste erger. Ongelukkig het dit met 'n misleiding gebots: ons het opgeblaas toe hulle pêrels gekoop het. Nietemin kan inkopies in WungTau die een genoem word. In Rusland word sulke pryse vir klere nie selfs te koop gevind nie.
Beweeg die stad is die maklikste manier of per taxi. Openbare vervoer as sodanig is nie. Plaaslikes word op mopes of fietse gejaag.
Die grootste nadeel van Wangtau kan 'n antisanitering wat op die strate regeer, genoem word. Volwassenes en kinders sit op die aarde, hulle eet ook vuil hande, vat die vullis langs hulle. Kinders wat met rotte speel wat op die sypaadjie sit - die skouspel is nie vir die swak van die hart nie. Miskien in die groter stede van Viëtnam word aandag gegee aan skoonheid, maar die provinsie is nie bekend vir hierdie, helaas nie.
Die algehele indruk van Vungtau het goed gebly. Ons het 'n kalm, gemete rus, naby weeksdae van die gemiddelde Asiatiese.
