Na 'n bietjie verleng die somer, vroeg in Oktober 2017 en die man en ons het besluit om na die week in Barcelona te gaan. Soos dit blyk, was dit die beste oplossing in my lewe.
Aangename verrassings het van die eerste dag begin, toe in die Kabul-party-koshuishostel, waar ons opgehou het, letterlik onmiddellik by die aankoms ontmoet met pragtige ouens wat ons vakansie geskree het en baie interessante plekke gewys het, omdat hulle destyds in Barcelona was. Koshuispersoneel, sowel as die res van die Spaanse ouens wat vir ons plaasvind, was eenvoudig onmoontlik met oulik en vriendelik. Letterlik wou almal ons help.
Ons kennis met die stad het ons van 'n stap langs die hoof Boulevard - Ramble begin, tot die voordeel van die koshuis was naby. Ek het 'n gevoel gehad dat ek in die middel van die jeug-naglewe ingekom het, en in die middel van die lewe in die algemeen. Op Ramblem het ons besluit om in een van die plaaslike gesellige restaurante te sit en ons aankoms van die bekende plaaslike gereg - Palelia te vier. Dit is iets soos pings, maar met spesifieke Mediterreense geurmiddels en seekos in plaas van vleis. Ek onthou nog steeds dat onvergeetlike smaak. Dan wou ons natuurlik plaaslike wyn probeer, wat blykbaar lekker is in my lewe. So het ek dadelik tot die gevolgtrekking gekom dat Spanje net 'n vakansie vir die buik is.
Die volgende dag, met 'n man, as twee kunstenaars en baie geïnteresseerd in die kuns van mense, het besluit om kennis te maak met die kultuur van die stad. Natuurlik, die eerste ding wat hulle na die park Guell gegaan het, wat op die top van die berg geleë is en dien as die museum van Gaudi-wesens in die oop lug. Voor dit het ek nie eens vermoed dat 'n persoon sulke skoonheid kan skep nie. Uitsig vanaf hierdie vloot na die stad was ook 'n goddelike.
Natuurlik kan ons besoek aan Barcelona nie doen sonder om die museum van Gaudi te besoek nie, wat in detail beskryf is oor die geskiedenis van sy kreatiewe pad, sowel as die Picasso Museum, wat ek van die nuwe kant van die nuwe kant ontdek het.
See, ons het ook nie sonder aandag verlaat nie. Besoek die plaaslike strand, wat my met sy suiwerheid en die teenwoordigheid van al die voordele van die beskawing getref het, maar 'n bietjie ontsteld is met vuil water. En toe het hulle na die seebodem gegaan. Hier het ek my asem gekry. Die hawe van Barcelona kan een van sy hoofbesienswaardighede genoem word, so pragtig om gemaak te word, en die brug wat in die woestyn gehou kan word, net egskeidings wanneer die skip moet ry. Kortom, ek is verheug.
Toe was daar 'n besoek aan 'n ander galerye, kennis met die pragtige katedraal van Sagrada, en die naam, op soek na die stad Gaudi-geboue, lekker wyn, besoek die plaaslike akwarium, weer wyn, wat die wonderlike grappige mense van ander lande, bekendheid, ontmoet. Met die plaaslike kultuur en baie meer lewendige indrukke. Ek kan een ding sê: Barcelona is die mees opvallende herinneringe, en ek sal onwerklik sterk hierheen gaan om die wandeling deur haar gesellige strate voort te sit.