Om hier vir twee weke te gaan - duur plesier. Daarom is daar besluit om vir 'n kort tydjie Santorini te ry. Terloops, as jy na die eiland swem, is daar 'n vae sensasie van absurditeit van die hele onderneming: 'n Gewone rotsagtige eiland, geen plantegroei nie, net bruin hartseer klippe met 'n klein handjievol wit huise, wat deur die krans toegelaat word. Die indruk verander wanneer die veerboot die strand nader. 'N baie fabelagtige plek wat nooit moeg sal raak om te kyk nie, ten spyte van die feit dat sy kluis in reisboeke is. Die buitengewoon helder kontras van die kanonende wit huise en sappige blou. Die strate is van die hoogtepunt van die trappe, hulle is afstammelinge, hulle styg, geen logika nie, sonder 'n kaart kan jy selfs verlore raak. Alle geboue is verrassend goed onderhou, met vars gips, versier in blombeddings, mosaïek op die trappe. Die hele stad is 'n stewige versiering. Alhoewel jy 'n fotosessie kan reël! 'N Ideale plek vir pasgetroudes en trou seremonies, tropiese eilande rus.
Op die eiland behalwe die massa spesiaal versierde kykplekke.
Eerstens, waarom almal na Santorin gaan - om die sonsondergang in die (OH) te sien. Die toets is nie vir swak nie, want vir 'n klein platform is verskeie meters met mense gevul. In vergelyking met so 'n opwinding lyk die sonsondergang nie so ongelooflik nie. Maar om helder indrukke te kry en dieselfde snapshots moet wag wanneer die hele skare met die laaste straal van die son kom. Na 'n geruime tyd sal dit die agtergrond aanskakel, en miljoene suidelike sterre sal bo jou kop lig. Dit is regtig die moeite werd!
Maar die aanbreek in die orde van grootte is kleurvol! Moenie lui wees om vroeg op te staan nie, om 6 in die oggend, sal jy aangenaam verras wees.
In die vuur het die inval van toeriste voortgegaan. Ten spyte daarvan het dit aangenaam om die stad rondgehardloop, nie opgemerk hoe hulle imerovigli bereik het nie. Hulle was nie te lui om die heel top van die kliptrap vir die beste uitsig te klim nie. Die prentjie oorskadu slegs 'n aanhoudende geur, wat lyk soos die teenwoordigheid van donkies, 'n ander besigheidskaart van die eiland.
Santorini is hoofsaaklik agter die indrukke en elegante panoramiese rame, en nie agter die strandvakansie nie. Maar in elk geval, sonder 'n verfrissende see na die brutale son, kan jy nie doen nie. Strande hier is ongewoon. Byvoorbeeld, Kamari met groot swart vulkaniese sand - die sensasies wat jy oor 'n paar miljoene jare gelede beweeg het. Daar is nog rooi en wit strande, hulle vloei glad in mekaar, die name is absoluut waar. Soms verlate, soms soortgelyk aan die rook van die see katte, hoe gelukkig. Aan die einde van Augustus was ons gelukkig. En watter kleur daar en optiese effekte! Kamera neem sekerlik.
Op die berg tussen Perissa en Kamari is daar 'n klooster van St. Ilya. Ek raai u aan om uit te roep, 'n Chic Panorama op die hele eiland maak oop van die berg af.
As jy wil rustig rond die witblou multi-vlak strate ronddwaal - gaan na pyrgos. Stil, kalm, pragtig, "pionier losies" van die besoekers het nie ontmoet nie.
Om na die antieke band te reis, is dit die moeite werd om eers te gaan, opgrawings is oop vir middagete. Dit maak egter nie sin om daar te hang nie, behalwe dat jy nie van die tipe ou klipstene gom nie, netjies met die stewige Grieke gereël word.
As jy van die hoofroete na die landpad beweeg, kan jy 'n hele groep pragtige operasiemolens vind. Sommige van hulle kan gehuur word en in woonstelle woon.
Die vulkaan is 'n duistere kontras van swart kraters, see en geel kleure. Nie ver van hier af kan jy swem in termiese warm bronne wat reg in die see klop nie, dit is net die moeite werd om te onthou dat water deur roestige vlekke gekleur kan word.
Nosto is nie goedkoop nie, die gemiddelde tjek is 30-40 euro vir twee teen 15-20 op die vasteland. Alhoewel dit lekker gevoer het! 'N Eenvoudige berekening, met die hulp van die waarde van die Griekse slaai (€ 5 oral, hier € 6.5) toon dat pryse bo 30% is.
Beweeg die eiland self is maklik. Auto kan gevind word vir 20 € per dag.