Nadat ek 'n drie weke reis deur die lande van Suidoos-Asië het, het ek die aanvanklike stadium gekies om vir twee of drie dae in die hoofstad van Thailand te woon - Bangkok. Daarom, wat vinnig op die internetforums van professionele reisigers het, het ek inligting gevind dat hulle hul eie Mekka in hierdie stad het, of eerder hul kamp. Dit is Kaosanstraat, wat goedkoop gastehuise, bars en winkels geleë is.
Dit blyk net vir my te bereik. Daar is geen direkte roete van Suvarnabhumi-lughawe nie, dit is nodig om met oordragte deur taxi te kry. Aangesien 'n taxi 'n koste is, het ek verkies om te probeer om per bus te kry. Iewers in die oop ruimtes, lees ek dit van die lughawe is dit nodig om na die ringbusstasie na Shattl BAS (gratis bus) te kry, en daarvandaan om die busnommer 556 te verlaat. Maar die 556ste, dit blyk uit, loop nie meer nie!
Onvanpas by die stasie se stasies het ek geleer dat voor Kaosan twee busse moet kry - eerste nommer 555, dan 'n oorplanting vir №171.
Daar was nog 'n opsie om terug te keer na die lughawe en op die MRT-metro-stasie (ondergrondse metro) om by die Thaya Thai-stop te kom, en kry dan een van die volgende busse: №2, №59, №60, №79 of № 511. Ek het dit nie gedoen nie en het op die 555ste gesit.
Die pad het ongeveer veertig minute geneem en 34 baht gekos. Ek het gestaan om te stop, waar ek geland het, en ek het die 171ste begin verwag. Dit het ongeveer 'n halfuur geneem. Daar was baie mense by die bushalte, maar ek was gelukkig en ek het weggeloop. Die pad het ook veertig minute op Bangkok-verkeersknope geneem en my 16 baht gekos.
Hier, uiteindelik en Kaosan! Dit is naby aan die oorwinning monument - vyftien minute te voet.
Normale Urbanse Straat, baie vervoer en min spasie. Die eerste hotel wat nie tevrede was nie - 1500 baht per kamer. Rolling op die straat Rambutri, ek het op 'n paar donker ardor, waar ek die Marco Polo-koshuis ontdek het.
So lyk dit binne:
Ek is aan die keuse van twee kamers aangebied: vir 400 baht en vir 500. Die eerste blyk 'n heeltemal ellendige toring te wees, waarin daar nie eens 'n vullisemmer was nie. Die 500 kamer is toegerus met lugversorging, 'n waaier, 'n wye bed, 'n stort ... wat is nodig! Stoor dinge in die kluis by die ontvangs kos 20 baht per dag. Die internet kos 50 baht per uur.
In die aand langs Kaosanstraat het ek ontdek dat sy redelik bros op die Night Street Stapstraat in Pattaya, wat die kans gehad het om die vorige aankoms in Tai te besoek.
Hier is sy:
Harde musiek, geraas-games, bakkies met kos wat met jou voorberei is - alles is daar, maar daar is een verskil ... in die algemeen kan jy met die kinders loop)) Alles is 'n bietjie meer kultureel as in Pattaya.
Oor die geraas het ek nie tevergeefs genoem nie - hy het nie tot die oggend geslaap nie. Nog 'n dag het ek 'n aantal disco ontdek. En tog ... in slaaptyd was daar 'n paar klein rooi insekte. Ek het 'n slaapsak met my gehad, het daarop gerus. 'N Wandeling deur ander gastehuise het nie resultate gebring nie - min of meer goedkoop kamers was oral besig.
Saam met Marco Polo was daar 'n mooi ordentlike en goedkoop kafee. As jy die koshuis verlaat, draai regs, gaan uit op die pad en sien haar regterhand.
Dit is wat ek daar bestel het)
Hier is 'n kort en alles wat ek wou praat oor Kaosan-straat, waar daar backpackers van regoor die wêreld is.
P.s. Nog een: As jy die strand "Beach" gekyk het, het die held, wat Dihacprio gespeel het, op Kaosan gewoon)