Riga is pragtig as die wonderlike en langverwagte Nuwejaar se geskenk. :) Ek wil haar aanraak, oorweeg, bewonder, die kamera, potlode of woorde afdruk. Natuurlik praat ons van die labirinte van die ou stad, want die buitewyke is baie standaard. Veral in die post-Sowjet-ruimte. Maar die strate in die historiese deel is heeltemal uniek en uniek. Eintlik is hierdie mees historiese deel baie plaaslike. Hoe makliker dit sal versigtig wees om dit te verken, tot die laaste beeste.
Die nuwe straat is nie spesifiek gelê nie, maar het die gevolg van die heining van die begraafplaas van die koepelkathedraal van die klipmomingry in 'n afstand van 1599 geword. Die gedeelte is langs die muur gevorm, wat geleidelik opgebou is. Jauniela lengte lengte is slegs 225 meter. Sodra dit langer was vir verskeie huise, maar nadat die moderne gebied van die Domskaya-plein skoongemaak is, is die ou geboue in die vergetelheid gejaag. Die huidige nommering begin met huis nommer 11.
Geboue op 'n nuwe straat asof speelgoed, mooi te eniger tyd en op enige tyd van die jaar.
Maar nie net die wonderlikheid van die antieke argitektuur manite toeriste nie. Ek dink enigiemand wat stadig 'n kinoman loop, sal die huis nommer 22 ken. In sy binnehof het die verskriklike geheime van Sherlock Holmes en dr. Watson geopen, briljant op die skerm V.valov en V.solomin beliggaam. Dit was hier dat Londen Bakerstraat verfilm is, 221b.
'N Legendariese sameswering van "17 oomblikke van die lente", in die venster van watter prof. Playhner nie geranium gesien het nie. Inteendeel - die hotel van Ustas, in die lobby waarvan daar selle met voëls is.
Hier wil ek terugkeer. Net om nie die sambreel te vergeet nie - die weer is Baltika baie onvoorspelbaar. :)