Nadat hy die "Vier Skandinawiese hoofstede" van Helsinki in die twee Skandinawiese hoofstad in die somer geslaag het, het omgee vir sulke toerisme-aantreklikhede van hierdie stad, as 'n monument vir die Finse komponis van die 20ste eeu, Jan Sibelius.
Vir Finnov Sibelius - die nasionale genie, wat tydens sy leeftyd respek en eerbewyse gegee is. Benewens die musiek van verskillende genres is Sibelius deur Anthem Finland geskryf.
In 1967, tien jaar na die dood van die komponis, is hy deur 'n monument opgerig. Die skrywer van die werk is die Finse beeldhouer EIL Hiltunien.
Daar is 'n monument in Sibelius Park, naby die Golf van Finland, in die middel van Helsinki.
Ek moet erken dat ek nie 'n sterk vreugde van hierdie skepping ervaar het nie.
Dit het vir my vreemd en onbegryplik vir my gelyk - 'n groot abstrakte metaalstruktuur van 'n ander deursnee en lengtepype. Die aantal van hierdie pype lyk onontbeerlik.
As jy van ver af kyk, het ek om een of ander rede gelyk of hierdie skepping lyk soos 'n staal van die mynbesit. Die pype self is ietwat op afstand aan die pype van die liggaam herinner. Hulle sê dat wanneer die wind waai, dan is die monument om geluide te publiseer wat lyk soos musiek.
Ons uitstappie was in 'n duidelike, sonnige, windlose dag, sodat die konstruksie stil was, hoewel dit in die son oorstroom het. Dit sal interessant wees om iets te hoor?
Naby die ontwerp is 'n bietjie scary, die gevoel van onstabiliteit van die voorwerp, asof hy kan val. Ek het gesien hoe 'n paar jong uitstappie probeer het om my kop in een van die pype te skuif.
Langs die metaalstruktuur op die klip-voetstuk is die bronshoof van Yana Sibelius.
Vir my is dit ook vreemd - nie 'n borsbeeld nie, nie in volle groei nie, maar net 'n kop.
Nie menslik nie!
Oor die algemeen het die monument 'n dubbelsinnige indruk gelaat, maar is deur sy uniekheid en oorspronklikheid onthou. Dit is nodig om dit te sien!
