Ek het per toeval by die Bulgakov Museum gekom.
Met die oudste dogter het ons na die Bulgakov-teater gegaan. Hulle het vroeg gekom en hier het dit op kaartjies na die teater gekom, ons kan gratis na die museum toe gaan. Natuurlik het ons van hierdie geleentheid gebruik gemaak, aangesien dit volop was.
Het die beroemde ingang ingeskryf. Dit is hier dat die "slegte woonstel" Nr. 50 geleë is.
En dadelik sien dat die mure en trappe hier ook deel van die museum is. Hierdie plek is gekies van die skrywer Bulgakov. En hulle het 'n baie vroeër tyd gesoek, soos die museum hier verskyn het. En die museum het in 2007 geopen. Vir baie jare word Bulgakov se ondersteuners op die mure van die ingang in liefde vir sy roman bely. Daarbenewens is daar 'n pragtige legende dat alles wat jy op hierdie mure skryf, waar sal kom. En hoewel die mure nie meer een keer geverf is nie, verskyn die inskripsies hier met benydenswaardige gereeldheid. In teenstelling met die mure, teëls op die howe en die trappe verander nie, alles moet soveel jare gelede bly.
Die museum self is 'n gemeenskaplike woonstel met 'n lang lange gang. Omdat ek om een of ander rede in die film "Pokrovsky-hek" onthou het, verstaan ek dit glad nie van daardie opera nie, net die geheue en gerolde nostalgie geïnspireer het. Ou, skuins parket, lae, vreemde klein meubels. Vel voel die atmosfeer van vorige jare.
Mure is seergemaak deur portrette Mikhail Bulgakov. Tot my skande, voordat ek die museum besoek het, het ek nog nooit 'n portret van 'n skrywer gesien nie. En dit het geblyk dat hy baie mooi man met prettige oë was.
Die woonstel het verskeie kamers van verskillende kleure (blou en wit kabinet), met verskeie uitstallings van daardie era.
En ... kabinet van Bulgakov self. Die heilige - die heiliges - die lessenaar van die skrywer en boeke, boeke oral. Is dit regtig so geleef? Nog 'n onvergeetlike plek in die woonstel is 'n gemeenskaplike kombuis.
Dit het verander in 'n vlooimark of die paradys vir versamelaars.
Terloops, die ware swart kat dwaal om die woonstel, die naam is nie eens nodig nie - dit is vol vertroue "seekoei".