Daar was geen 15 jaar in die stad van verre kadet jeug nie. Een keer in Kaliningrad in die somer van 2015 het probeer om die voormalige bekende plekke te besoek en baie nuwe te sien. Die World Ocean Museum was in die eerste plek. Ek het altyd van die see gehou, hoewel ek in my lewe 'n avitator geword het. Ek het die ironiese verhale van die kapteinskrywer Victor Tornch gelees, het baie keer homself in die see op die vleuel van die brug aangebied.
Die skip "Vityaz" staan 'n lang tyd by die museummuur, saam met ander vate en duikboot. Boot B-413 Ware militêre skip, maar die navorsingsvat het my meer getrek. Ek raai u nie aan om alle drywende rariteite op 'n slag by te woon nie, daar sal 'n sop in my kop wees. Op land, terloops, is daar verskeie meer blootstellings.
Kaartjies vir besoeke word vrylik verkoop in die administratiewe gebou wat wissel van 150 roebels. Daar is bonus en voorkeurprogramme. U kan inteken vir 'n besoek aan die gids, selfs ook 100 roebels. Neem 'n kamera saam met jou, baie interessante oomblikke sal kan vang.
Deur "Vityaz" het ons twee uur geloop. Daar en sonder 'n uitstappie sal jy nie verlore raak nie. Daar is tekens, inskripsies. Aanhangers van die tegnici sal die enjinkamer met die hoof dieselenjin hou. Daar is Duitsers, voormalige eienaars, 'n kraanbalk geïnstalleer sodat jy 'n groot motor reg in die see kan herstel. Baie hutte en hitte-aanbodkompartemente word omskep in blootstelling wat toegewy is aan die ontwikkeling van die Arktiese, bekende ekspedisies en wetenskaplike prestasies.
Aan die einde van die veldtog het tot die sny gestyg en die pragtige uitsig van die pregoli en die katedraal geniet. Toe het hy op die semi neergedaal, waar hulle op die banke op die banke rus. Vir 'n simboliese fooi vir liefdadigheid is toegelaat om die mark te slaan - 'n skipklok. Die melodiese ring het oor die rivier versprei en ek dink dat ek na hierdie stad sou kom - die Duits van Russies.