Ry per trein na Avila van Madrid neem ongeveer een en 'n half uur. Van die stasie na die vesting - 15-20 minute 'n klein stap. Daar is 'n toeriste-inligtingsentrum voordat u die hek betree, daar kan u 'n kaart neem.
Toeriste wat Avila besoek het, waarsku dat as gevolg van die hoë plek, meer as 1000 meter bo seespieël, altyd koud is in Avila, en sterk winde blaas. Waarskynlik net gelukkig, die dag was warm, sonnig en graag, dit het my nie gelyk of dit in Avila kouer is as in Madrid nie. Nadat die fort bereik het, klim die meeste toeriste dadelik die mure. Op die mure kan jy deur twee erwe gaan, pragtige uitsig op die ou dorp en die omgewing is oop. Ek het besluit om eers deur die stad te gaan. Het die katedraal besoek, in die 11de eeu gelê. Baie antieke, maar die klipsnywerk word perfek bewaar. Geliefd deur die ou fasades van huise op die plein. Die smal strate het die klooster van die Heilige Teresa bereik, baie vereer in Spanje met 'n heilige, wat as patroniserende Avila beskou word.
Teruggekeer terug na die hek Alcazar, waardeur hy die fort, 'n bietjie ander roete binnegekom het, deur die markplein. Dit het deur die fortmure deur UNESCO gemaak na die lys van voorwerpe wat die eiendom van die mensdom is.
Avil het baie ooievaars, ek het hulle nie van onder gesien nie, en die neste en spleetvoëls is sigbaar op elke min of meer hoë gebou.
Die toeriste-trein in die stad is teenwoordig, twee komposisies staan op grap naby die katedraal, maar hulle gaan nie nêrens heen nie, en ek het geen skedule gevind nie. Ek het die fort reeds verlaat, ek het die parkeerterrein van 'n interessante voertuig gesien, iets soos Moto Ricksha. Sover ek kon verstaan, is dit 'n motorfiets met 'n baie groot stroller. Die roete het 'n waarnemingsdek van Cuatro-plasings bevat, wat ek nie waag om te voet te draai nie, so ek het besluit om voordeel te trek uit die saak en daaraan te kom. Motto Ricksha bied ook ook 'n uitstappie, in Spaans of Engels. Daar was nie meer wil luister na die storie in Engels nie meer gevind nie, so ek het na die Spaanse uitstappie gegaan. Die bestuurder se teks sluit in deur die luidspreker, maar glo dit glo dat dit nodig is om die verantwoordelikhede van die gids te vervul, so dit skree hardop, dit skree hardop, skreeu sy hande en steek jou vinger in die onderwerp van die storie. Baie bekommerd dat ek nie verstaan nie, so, draai na my, my hande swaai veral ekspressief. Die waarneming dek is die enigste stop op die roete, die uitsig van daar is regtig baie mooi.
