In Barcelona wou ons lankal gaan, want die stad het haar besienswaardighede, die Barcelona-sokkerklub en natuurlik deur die see gelok.
Die see is indrukwekkend hier, maar die meeste van alles het ek van die strande gehou. Ek het nog nooit sulke wye strande gesien nie. Waarskynlik, daarom, selfs as 'n groot aantal mense, is daar geen gevoel dat die strand gevul is nie. Dikwels het ons na Barcelonet gegaan, aangesien die metro-stasie naaste aan ons die naaste strand was. Daarbenewens het hy die feit gelok dat die hawe, La Rambla naby hom was en baie plekke waar jy kan loop, sit in 'n kafee en pith 'n prentjie.
In die stad het ons nooit deur landvervoer gegaan nie, het meestal te voet gegaan, na die metro of op kabelmotors gereis.
So, van die strand van Barcelonet, het ons in die deursigtige kajuit na mnr. Mongiik gevlieg, na die Olimpiese dorpie. Daar is besluit om dit in die laatmiddag nader te doen, want op die straat was dit baie warm, en daar is geen water behalwe die paar fonteine nie, en daar is so 'n hitte van asfalt wat jy lewend kan verbrand! Hierdie plek het nie 'n spesiale indruk gemaak nie, want dit is net verouderd, maar hulle het niks hier nuut gebou nie. Dit was die enigste plek in Barcelona, wat nie besonder beïndruk was nie.
By die stadion was "Kam Nou" sensasies anders. Dit is 'n moderne stadion, met 'n pragtige infrastruktuur en subband, waarin ons ook in die loop van die uitstappie gekom het. Die museum "Barcelona" is in een asem ondersoek, waarna hulle in 'n twee-verdieping winkel gegaan het, waar hulle die nodige en onnodige aandenkings behaal het. Alles is duur, maar niks is net onmoontlik om iets te koop nie. Dit word toegelaat om hier gefotografeer te word, sodat jy nie kon koop nie, net gefotografeer. Terloops, winkels en net tente met die "Barcelona" eienskappe in die stad Massa, en die markte verkoop selfs 'n drankie en skyfies met hul simboliek.
Twee keer het na Sagrada Femili gegaan, maar hulle het nie binne gekom nie, hulle het nie baie lank gekyk nie, maar ek wou nie in die hitte staan nie. Ons het almal probeer om ten minste een foto te doen, waar hierdie gebou heeltemal in die lens pas, maar helaas is dit onmoontlik om dit te doen. Langs die tempel is daar 'n klein winkel waar slegs Hamon en Kaas verkoop word. Die skok van die gesien was nie minder nie as van die toerisme-aantreklikhede van die stad! Ons het albei die ander, verskillende tipes en kleure behaal en dan nie meer geloop op watter kafee nie, maar die piekniek het reg op die krale in die parke gereël. Een piekniek het in die hawe van Velly, die tweede teenoor die huis van Mila, die derde in Tibidabo Park aangebied. 'N Kafie hier is nie besonder nie. Ons het na Hard Rock Cafe op Catalunya Square gegaan, so daar is een bier wat van 2,5 euro gestileer is (die smaak is skaars nare), maar die atmosfeer van die kafee was die moeite werd om te besoek. Rock Music Lovers sal verheug wees.
Sedert 'n lang tyd in Barcelona was daar 'n verbod op Corrida, het ons dit nie gesien nie. Maar besoek die gebou in Spanje se plein, waar hierdie Corrida een keer gehou is. Dit blyk dat daar 'n paar kommersiële persele is, en boonop is dit oop vir die observasie-dek en kafee. Daar kan jy net in die aand sit of klim en kyk na die stad. In die aand, wanneer die vertoning van die sangfonteine begin, is dit dus die hele spel water perfek gesien en verf onder die geluide van 'n simfonie-orkes. Maak seker dat jy hierdie plek in die aand besoek.