Ek het Engels van die eerste klas in die taalgimnasium geleer. Dan nog vyf jaar in 'n taalkundige universiteit. Verenigde Koninkryk en Londen vir my is iets soos 'n relikwie. Elke jaar het ons Londen gestudeer in die kleinste besonderhede, sy besienswaardighede. Ongelukkig, terwyl hy in Engeland studeer, was daar geen geleentheid om na Engeland te gaan nie, het hulle geen studenteloere aangebied nie, en daar was geen finansiële geleentheid om op hul eie te gaan nie. Ons het ook net twee tot drie gelukkige onderwysers wat Londen nog besoek het terwyl hulle gestudeer het.
En vanjaar het ons uiteindelik die nodige bedrag met my man versamel en het besluit om Tuman Albion te besoek. Die kwessie van 'n onafhanklike reis het nie gestaan nie, te moeilik om 'n visum te leer, so ons het omgedraai na reisagentskappe waar ons 'n groot toer vir 'n week met 'n vlug van Minsk aangebied is. En hy het ons nie so duur gekos soos ons aanvaar het nie. Plus, die prys het basiese uitstappies ingesluit wat baie terloops was.
Die eerste indruk van Londen was asof ek meer as een keer daar was. Hy het gelyk asof hy sy familie en kennisse pyn het. Sestien jaar van Engels het nie tevergeefs geslaag nie)) Die eerste ontmoeting met die gids was op Trafalgar Square. Kolom Nelson het 'n indruk gemaak met sy skaal. Toe het ons na Westminster Abbey gegaan. Daar kon ek 'n toer kon doen omdat ek die temas van harte onthou het. In die aand het ons ons eie in die stad geloop. Dit het vir my gelyk dat ek geslaap het, en Londen sou van my droom - in so 'n wilde vreugde was ek.
Die volgende dag was die dag van museums: ons het die Nasionale Kunsgalery en die Britse Museum besoek. Ek het uiteindelik die foto's van die Coston se gunsteling my gesien.
Die volgende dag het ons na Windsor-kasteel gegaan. Al my indrukke kan in een woord uitgedruk word - vreugde!
Ons het ook die bekende Big Ben en die Londense brug en die toring en Landan Ah gesien. En 'n paar uur het op die gidspark geloop.
Soos vir kos, het geëet waar ek gehad het. Heeltemal gekoop kos in supermarkte, in die aande het gesellige kafees gevind. Het 'n nasionale gereg vis en skyfies probeer. Normale gebraaide vis met gebraaide aartappels. Oor die algemeen het die kos nie beïndruk nie.
Beweeg om die stad op die metro. Dit is goed dat die gids ons aangeraai het om 'n kaartjie vir 'n week te koop, anders sou hulle drie keer meer geld vir reis spandeer.
Ek sal beslis weer na Londen wil kom en daar 'n langer woon, voel soos 'n ware Engelsman. Miskien wanneer ons seun groei, sal ons 'n taalprogram vir hom kies en saamkom na die hoofstad van die Verenigde Koninkryk.