Toe die tyd van ons volgende vakansie genader het, het ons gedink aan waarheen om te gaan. Ek het Egipte aangebied, want dit is fiskale, maar die man het gesê dat daar geen Egipte en 'n punt is nie! Ek het altyd gedroom om dieselfde wit sand te sien met ongebou adverteergidse. Dit blyk dat my man sedert die kinderjare 'n droom gehad het. Gaan na Kuba - Vryheidseiland. Klaarblyklik, die Sowjet-eggo's van vriendskap tussen Kuba en die USSR wat geraak word. Wel, kubus, so kubus. Ek was net "vir" en ons het opsies oorweeg. Ons vakansie het op die tweede helfte van September geval, en in die plek van hierdie reënseisoen. Maar dit was nie bang hiervoor nie. En op 20 September het ons op 'n lang pad ingetrek. Per trein na Moskou, nag op die lughawe en 11 uur vlug. Ek het die hele vlug geslaap en wakker geword by die landing.
Ons rus was by die oord van Varadero, ek was verbaas dat die gedeelte na die gebied van die stad betaal word, en die fooi is sodanig dat nie elke plaaslike kan bekostig om daar te slaag nie. Ons is na die hotel gebring, ons het die tasse gegooi, verander en na die see gehardloop. Ek onthou nog steeds die prentjie wat ek op die strand gesien het, 'n grys wit sand, blou kleur van die see en warm water na die bad. Die lug het wolke bewolk, ons het rits gesien, maar van die see het ons net die sterkste reën uitgetrek.
Varadero, en die hele kubus is 'n wonderlike plek. Ou motors wat minstens 3 keer sal aandui, bied hul dienste aan, dit is onwettige verkopers van sigare en Roma wat vir jou swem om in die see te "klets" en in hierdie tyd bied ons goedere aan. My man is 'n pakkie sigare aangebied in ruil vir sy strand-skoene. Ons het langs die grootste kroeg gewoon, alle toeriste het in die aand op die koppie cocktails gegaan en sien hoe plaaslike dans. Hulle het 'n dans in die bloed, hulle kan eenvoudig nie stilstaan as hulle musiek hoor nie. Die staaf self is nie vir hulleself nie, so hulle dans op die straat langs die kroeg.
Om in Varadero self te doen, het ons niks om te doen nie, ons het die hele dag op die strand gerus, 'n paar keer in een enkele winkelsentrum op 'n twee-verdieping bus gery. Vir twee dae het hulle die motor geneem, na die Orchides Park gegaan, plaaslike restaurante besoek, 'n spesifieke Kubaanse kos probeer en langs wilde strande gery. Pragtige natuur, baie groen, skoon see. Die motor was nie bang om te neem nie, en het die regte ding gedoen. Paaie is gratis, vervoer is klein en in die daaglikse sekuriteit. In die donker word ligte nie op die spore aangesteek nie, maar dit is 'n soort adrenalien. Oor Kuba kan vir ure vertel word, maar dit is beter om dit alles met jou eie oë te kyk.