Simferopol - Die eerste stad op die Krim-skiereiland, wat ek gekry het, gaan by die stasie uit. Dit is jammer dat daar geen see in die stad is nie. Dit is sy enigste minus, anders kan hy 'n unieke kusoord wees. Maar dit maak nie saak wanneer daar 'n stil gesellige strate is nie, interessante geboue van argitektuur, van hier af begin 'n unieke trolliebus na Jalta. Enigiets, niks, ry meer as 3 uur, en Jalta-wal aan jou voete.
Argitektuur bely eerlik, het nie besonder asb en beïndruk nie. Vertroud van Simferopol, alhoewel hy hom met Odessa vergelyk het, maar ek het nie so persoonlik gelyk nie. Daar is baie echo's in die stad van die verlede era, die ou busse gaan steeds deur die strate. Monumente, geboue - almal saam in 'n enkele lewenstyl ensemble, het effens ondergang gely. In die stad eet paaie, strate, ou gebou, nuwe supermarkte kontrasteer met klein winkels. Lae geboue in die historiese deel van die stad en die Sowjet-argitektuur.
In die tweede reis blyk dit dat die busstasies soos in enige groot stad met 'n belangrike sentrum van vervoer aansluiting, verskeie. Dit was ongelooflik dat dit onmoontlik was om dadelik onmiddellik op die verlangde punt te neem, want net op die perron Simferopol sal jy omring word deur baie sinne om jou na Gurzuf, Saki, Feodosia, Jalta te neem. En dit alles is net by ons, net by die grootste afslag, al gaan ons, kom ons het jou tasse.
En om nie na die gewone oorde te gaan nie, wat by die uitgang van die trein aangebied word, maar 'n bietjie verder, is dit die moeite werd om deur die hele stad te ry en in 'n ander gebied sal daar 'n busstasie wees waaruit busse gestuur word. Ons het spontaan by die stasie besluit om na die dorp Sokolina te gaan. Daar is 'n unieke aantrekkingskrag - 'n groot canyon van die Krim, maar nie takai nie, soos in Amerika - oranje rotse en 'n skroeiende son, maar in plantegroei, bome, groentes. Met genesende bronne, riviere en reservoirs. So het dit geblyk dat niemand weet hoe om na hierdie dorp te gaan nie. Op een plek het hulle voorgestel dat dit van 'n ander busstasie moontlik was, daar op Trolleybus gaan. Ons het op ons eie risiko en risiko aangekom, en na 10 minute is hulle reeds verder gestuur.
En ook die eerste kalmte is onthou op 'n heeltemal onverklaarbare stasie. Ons het na Simferopol deur die bus van Sevastopol op u eie risiko met 'n marge van 15 minute gery. Enige konfyt op die pad sal ons vir 'n dag in hierdie stad verlaat. Huur aan die stasie, ons het afgegaan na die ondergrondse oorgang, om toegang tot die platform te verkry, en daar na 'n groot stort vloei water reguit van die plafon af. Daarbenewens kan 'n baie sterk straal en jy kan óf deur hierdie waterval beweeg, of om nie op jou trein te kom nie, daar is geen manier om om die pad te wees nie. Mense in paniek probeer om op twee parallelle aankomste te hardloop. Ons vind nie ons trein nie, paniek begin. Oor die algemeen, na 'n 30 minute-tydstip, wanneer ons die trein reeds na 'n 30 minute aan die gang is, het ons trein reeds verlaat, nadat dit by die kassa en die verwysingsstasie gedemoniseer is, blyk dit dat alle treine nie vertraag is nie Selfs kom en wanneer hulle onbekend sou wees. Volgende, natuurlik, gelukkige einde.
Dit was my indrukke van die groot Krim-vervoer aansluiting. Waar almal val, en van waar die res, met 'n verrassend pragtige Krim-bruin, baie aandenkings en die belangrikste herinneringe en indrukke.